dat de gewoonelicke wijse ende maniere onses levens, ulieden ghenoech bekent is, hoe dat wy even soo weynich lust ende ghevallen hebben om ander luyden te schelden ende te strassen, dan wy doen om ons selven te beroemen: Soo wy nu teghen onsen danck genoodtsaeckt werden d'een of d'ander te doen (alsoo 't ons qualick sal moghelick zijn t'selve te connen laten, hoe wel dat wy ons hebben voorghenomen alsulcke mate daer in te houden, alst eenichsins sal doenlick wesen) ende alsoo in desen yet bevonden wert, dat yemande mochte duncken niet seer wel te betamen: dat selve sullen mijne Heeren veel meer moeten toeschrijven den hoochsten noot, tot den welcken onse vyanden ons hebben bedwongen, dan dat ons sulcks van natueren soude aengheboren zijn: ende ons daer van ontlastende, sullense de onbeschaentheyt metgaders het onghetijdich porren van onse vyanden sulcks alleenelick aentijgen. Want aenghesien dat de selve ons valschelick hebben beschuldicht van ondanckbaerheyt ende onghetrouwicheyt teghen onsen Heere: noemende ons een ketter, boosen hypocrijt, Iudas ende Cain ghelijckende, t'hoost ende principaelste perturbateur van den lande, rebel, vreemdelinck, vyandt des menschelicken
