Pagina:Bosboom-Toussaint, Een Leidsch student in 1593 enz (1888).pdf/522

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

nu pas zes jaar, en op dien leeftijd duurt het verdriet maar heel, kort. Mijn kleine Hendrik had er ook niet weinig tegen, de zusjes te verlaten, maar dat is nu alweer gewend; daarbij, zoodra ik zekerheid heb, dat ik rustig te Vlissingen kan blijven, zal ik Moncourt naar Den Haag zenden om de meisjes af te halen. Het liefste heb ik ze bij mij."

»Louise-Juliane wordt welhaast eene jonge dame," zei de Villiers even nadenkend.

»Ja, zij is in haar twaalfde en er zal weldra eens over gedacht moeten worden hoe wij haar van een echtgenoot, allereerst van een bruidsschat, zullen voorzien. Het beste zal wel zijn, haar naar Frankrijk te brengen zoo haast de tijden het gedoogen; hier in de provinciën zal toch wel geen uitzicht zijn om eene partij voor haar te vinden en de Condés en de Montpensiers zijn er de naasten toe om mij in dezen bij te staan."

»Mevrouwe moet in geen geval verzuimen de Heeren Staten daarin te kennen en hun advies te vragen."

»Gij wilt mij altijd dien weg uit voeren," hernam Louise met eene beweging van het hoofd, die niet van instemming getuigde.

»Omdat het de rechte is voor de Prinses-douairiere van Oranje," sprak hij beslissend.

»Aan welke men de kinderen van den Prins heeft toevertrouwd. zonder tot nu toe iets te doen om haar die zorge te verlichten. Er wordt niet naar gevraagd hoe ik rond kom met de omslachtige huishouding die ik voeren moet, en hoe ik het stel om de eer van het Huis op te houden. Niemand weet het beter dan gij, hoe ik leven moet van de inkomsten mijner goederen in Frankrijk, en hoeveel bezwaar het in heeft die hier te krijgen."

»Ik heb juist gisteren aan mijnheer de Chatillon geschreven over deze bezwaren…"

»Ik dank u, en… heeft men u niets medegedeeld uit… Delft! Zijn de curatoren over de nalatenschap nog altijd niet tot eene schikking gekomen?"

»Zou ik dan uwe komst hierheen hebben afgewacht, om het u te melden? Helaas, neen! daarin is geene oplossing te verkrijgen, zoolang de vaste goederen, waaruit de inkomsten voort. vloeien, nog onder den vijand zijn. Als Breda, als Grave, als de bezittingen in Bourgondië uit des vijands handen zijn gerukt, dan is er kans op eene goede uitkomst; vóór dien tijd durf ik u met