Pagina:Bosboom-Toussaint, Het Huis Honselaarsdijk in 1638 enz. (1886).pdf/417

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

sombere overwegingen, dat hij ze niet kon mededeel en aan de geliefde, die hij sparen moest, en Felicia, die zelve niet kon handelen, maar lijdelijk de uitkomst van des anderen handeling moest afwachten, zweeg in bange verwachting en in diepgaande onrust. Reeds bij het nader komen van ’t St. Marcusplein, begon hen de vrees te overvallen dat zij niet zoo onopgemerkt eene der kaaien zouden bereiken om aan wal te komen, als toen zij afvoeren. Het scheen nog altijd woelig op het St. Marcusplein, doch dat zou hen eer hebben gediend om de opmerking te ontgaan, maar de gansche oever was bezet met wachten, bedienden en pages van den Hertog; de meesten der laatsten hielden fakkels en wastoortsen in de hand, en de anderen hielden blijkbaar toezicht op de vaartuigen, die op en afkwamen. Malipieri achtte het mogelijk dat ook hier het vrijgeleide van den avogador zijn persoon beschermen kon, maar als Felicia ontdekt werd en herkend, werd zij der vreeselijkste verdenking ten prooi. Groepen senatoren en edelen waren ditmaal onder de volksmenigte gemengd. Zij waren nu reeds zoo dicht bij dat zij dit onderscheiden konden, dat zij stemmen konden verstaan en er werd luid en druk gesproken, en zelfs somwijlen troffen schelle kreten van toorn en afkeuring hun oor. Opeens werd Felicia bleek als een doode en liet het hoofd zinken op Manfrede’s schouder met een pijnlijken kreet. De arme jonge man zelf kromp samen van schrik, en zeker ze hadden er reden toe. Ziehier wat zij hoorden.

— De bruid van den Doge is ontvoerd!

— Deze beleediging aan onzen Hertog! onzen grooten Nicolaas Trono! Wie heeft dat durven wagen? Wie onzer jonge edelen durfde dus zijn Vorst trotseeren?

— De erfdochter der Manolessa’s zich laten ontvoeren op haar bruidsdag!

— En vrijwillig? de wachten en pages getuigen het! Dat moet gewroken worden!

— Is men zeker dat zij niet in haar paleis is?

— Zij is er niet, niemand van haar gevolg weet iets van haar. De Doge zelf is daar geweest om zekerheid te hebben.

— Mijn verlaten van het bal ontdekt voordat ik keeren konde, en dus uitgelegd! Gij ziet het, Manfrede, ik ben verloren.