ernstige stem sprak hij: Ik zal rouwe dragen in ’t hart en in ’t gewaad van heden, totdat ik mijne schuld aan Venetië en aan Zijne Doorluchtigheid beide heb afgedaan. Toen den avogador ziende, die wilde gaan zonder een blik te werpen op zijn verloren kind, zeide Manfrede hem: Vergiffenis! gij weet hoe ik getracht heb, u te verbidden.
— Ik heb u niets te vergeven, Manfrede! — Gij hebt Venetië van een onwaardig onderdaan verlost, — en ik vind in u een waardigen zoon!
En de vreeselijke man drukte dien jongeling aan zijne borst, die zijn zoon den degen in het hart had gedrukt.
Men verlangt wellicht nog een paar ophelderingen. Niet dat men niet begrijpt, hoe Felicia in haar angst geene uitkomst wist, dan zich aan de voeten van den Doge te werpen, en dezen al die ophelderingen te geven, die hem dwongen de signoria samen te roepen, en deze over de duistere gangen der geheime Staats-inquisitie de ernstigste voorstellingen te doen. Intusschen kwamen Simone Cornaro en de jonge edellieden berichten vragen en geven omtrent hetgeen er in het casino was voorgevallen. De Doge stelde voor gezamenlijk derwaarts te gaan, om, zoo het mogelijk ware, onheil te weren. De avogador en het lid van de inquisitie, ieder voor zich met de geheime hoop, dat alles mocht zijn afgedaan, een wensch, die maar al te zeer was verhoord. Maar men wil weten, hoe Marino Zani kennis konde hebben van het achterblijven van Vital Manolessa, door tegenwind teruggehouden in eene haven van de golf. Die jongelieden onderhielden briefwisseling, Marino was slechts gebannen buiten de dogana — en was dus zeer nabij — toen de jonge Vital hem zijn eigen tegenspoed meldde. Marino zelf had in ’t geheim de belofte van Nicolaas Trono, dat hij zijne terugroeping zou bevorderen. Hij waagde dus niet te veel, toen hij, door een onweerstaanbaar verlangen gedreven, zijn vriend de vrijheid vroeg, eenige uren zijn persoon te mogen vertegenwoordigen. Die briefwisseling, als van twee verdachten, ging intusschen door de handen der inquisitie, eer zij tot hare bestemming kwam. Manolessa’s terugkomst vreesde men, omdat men de verbintenis
