Pagina:Bosboom-Toussaint, Het huis Lauernesse (1885).pdf/495

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

hart, week; vader Boudewijn had niet zich zelven moeten wezen, om het niet zóó ver te brengen, dat hij de jonge vrouw de vrijheid toezeide, naar de inspraak van haar geweten haren God te dienen. Het gezond oordeel van Laurens, zegepralend over bekrompen godsdienstzin, leerde hem het noodige van wederzijdsche verdraagzaamheid begrijpen, in eene maatschappij die altijd de beide beginsels in zich zou blijven vereenigen. Bovenal vond bij hem de middelaar ingang, omdat deze voor altijd het kwetsende vraagpunt van zijn huwelijk in den geest van zijne vrouw had uitgewezen. Ze vertrokken naar Antwerpen. Hij zelf koos voor Aafke eenen biechtvader; wij begrijpen, dat het een geestelijke zal geweest zijn in den zin van Huibert Duifhuis, toen nog lichter dan in diens dagen te vinden, en Aafke had weder het voorrecht in eene hoofdkerk de hoogmis te hooren. De kinderen volgden later, door de zorg van den Vicaris, die niet te veel had gerekend op zijnen invloed; want in waarheid, het, mocht haar tegen zijn of niet, de Bisschop van Utrecht had nóg rechten uit te oefenen op de geestelijkheid in Holland, en — Vader Boudewijn was hier zijn vertegenwoordiger, Dat kwam omdat Hendrik van Beijeren had ingezien, dat de hatelijke twist van Amsterdam moest gesmoord worden, wilde hij er zijn laatste gezag niet bij verspillen; omdat hij tot het drijven van die zaak in eene stad als deze eenen man noodig had van helder doorzicht en gematigde beginselen; omdat als uit eenen mond de Heeren van zijnen Raad, ten spijt van zijnen Vicaris, op Boudewijn van Heerdte hadden gewezen, omdat de kerkvoogd, die, ter liefde van eenen gunsteling en van eene dolzinnige menigte, redeloos, een redeloos banvonnis had bekrachtigd, nu eene duchtige reden had gevonden om het op te heffen. Uit zijne schuilplaats Odijk werd Boudewijn op Duurstede ten gehoor geroepen, geraadpleegd, ter hulp gevraagd, en vergevende het vroeger onrecht en zonder zegepraal over de schitterende genoegdoening, had hij eenvoudig en ongemaakt zijne diensten aangeboden en was heengetrokken naar Amsterdam. Wij laten hem daar, om hem niet terug te vinden. Hij stierf denzelfden dag, dat zijn opvolger in het Vicariaat het Te Deum zong voor den nieuwen wereldlijken