karakter…"
»Was het zeker omdat onze vriend Leopold zijne bezwaren daartegen had ingebracht. Gelukkig is hij iemand die er aan hecht uit eigen oogen te zien," ging zij voort, haar sprekenden blik op mij vestigend, »en hij weet dat hem door mij althans geen blinddoek zal worden voorgedaan; hij weet al genoeg van mij en heeft hier al het noodige bijgewoond om uwe panygeriek op hare waarde te schatten. Doch ik heb er vrede mee; het is noodig voor de vriendschap dat men elkaar van alle zijden goed leert kennen. Het spijt mij, dat ik ulieden zoo kom overvallen en twee minuten mijns ondanks voor luistervink speelde, maar ik kom u zeggen, Willibald, dat uw rijtuig voor is; wanneer wilt gij nu dat het terug zal komen?"
»Wanneer laat gij mij vrij?" vroeg hij eenigszins verlegen, en mij aanziende.
» U vrijlaten! c’est fort, die getrouwde mannen verleeren alle galanterie."
»Kapitein Willibald ziet er tegen op u te bekennen, Francis! dat hij eigenlijk niet blijven kán," viel ik in. »Hij vreest zijn kolonel te mankeeren en tegelijk zijne bevordering mis te loopen."
»Is ’t een inval van Leo?" vroeg Francis, Willibald aanziende met haar snellen, onderzoekenden blik.
Hij kleurde waarlijk als een jong meisje.
»Neen freule! er zullen belangrijke mutatiën bij het kader plaats grijpen. ’t Is mij ingefluisterd dat ik wat kans heb majoor te worden," bij keuze, want ik ben eigenlijk nog niet aan de beurt; alleen als ik de gelegenheid mis waarbij de kolonel mij aan generaal H. zou, presenteeren, dan…"
»Spreekt het vanzelf dat er geen kwestie kan zijn van u gunst te verleenen. Mijn hemel, Willibald! waarom hebt gij dat dan ook niet gezegd toen ik u preste om te blijven?"
»Ik zag zoo duidelijk dat het u contrarieerde…"
»Frailty thy name is man!" declameerde Francis; »en dat bazuinde nog wel mijn lof, terwijl er zulk een offer werd gebracht!" riep zij met een licht schouderophalen. »Wat een egoïtisch despootje moet ik zijn in uw oog, Leo!"
»Het komt mij voor dat mijnheer Willibald hier zelf de schuldigste is."
»Daarvoor zal hij dan ook boelen!" riep Francis. »Hij zal niets meer genieten van al de delicatessen, die Rolf heeft weten
