viel Laura in, wat onbesuisd, als wilde zij zich zelve en anderen voorbijpraten. »Maar om bij ’t groepje van Israëls te blijven: de moeder laat haar toekomstige steun en troost eene groote onvoorzichtigheid begaan; zij moedigt aan wat zij behoorde af te wijzen, als zij verstand genoeg had om verder te zien dan de aardigheid van ’t oogenblik. Later zal het overmoedige kind zich overspannen om broertje uit de wieg te tillen; welhaast draagt zij het kind uit pleizier om voor moedertje te spelen, en het wordt evenzeer toegelaten en toegejuicht; maar beide, levenskrachten en gezondheid, gaan daarbij onder, om niet te zeggen dat het gezeulde en versukkelde wicht aan allerlei ongeval en verminking blootstaat. Als exceptie, als een dichterlijke inval van den kunstenaar is het misschien toe te juichen, maar mijnheer van Adelsteyn, die de praktijk aanbeveelt, ziet voorbij hoeveel gebrekkige kinderen, hoeveel arme kwijnende schepsels er zijn aan te wijzen onder de geringe lieden, die door zulk averechtsch dienstbetoon in de vroegste kindsheid zijn misvormd."
»In haar ijver om tegen »moeders hulp" te protesteeren, vergeet juffrouw Trotsenburg, dat ik de voorstelling een ideaal heb genoemd," viel Marius in. »Ik geef toe dat de werkelijkheid in deze hare bezwaren heeft, maar ik, die in mijne kwaliteit van fabrikant nogal gelegenheid heb om den werkenden stand van nabij gade te slaan, ik kan u verzekeren dat de bezwaren van te groote hulpvaardigheid veel minder te vreezen zijn dan die van ruwe verwaarloozing en liefdeloosheid;… onverstandige liefde kan men waarnemen in iederen stand…"
»Maar in den onzen worden de kinderen gelukkig niet geprest om dergelijke diensten te verleenen, al zouden onze moeders ook pleizier hebben in zulke heldenstukken. Als er eene goede bonne is, zorgt deze wel dat de kleinen niets tillen, noch werk doen, dat boven hare macht gaat…"
»Precies, en die goede bonne, later door eene even goede gouvernante vervangen, zorgt dan tegelijk dat het jonge meisje zóó verwend wordt, dat haar alle lust en geschiktheid vergaat om tot »moeders hulp" op te groeien," beet Marius haar toe.
»Excuseer, mijnheer van Adelsteyn, dat moet ik tegenspreken," viel Antoinette in. »Mijne bonne heeft mij zeker wel een weinigje bedorven door alles onder mijn bereik te brengen wat ik verlangde, maar mijne gouvernante wist mij zeer goed te beduiden
