Pagina:Bosboom-Toussaint, Majoor Frans enz (1888).pdf/63

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

vooruit te berekenen was, is zij er zwaanwit uitgekomen; naar ’t getuigenis van den rechterlijken ambtenaar althans," eindigde zij met een satyriek schouderophalen.

»Maar, mevrouw!" viel Overberg in met zichtbare ergernis, »Als men nu zelfs de onpartijdigheid van de justitie gaat ver denken!"

»Och, ik verdenk niet, ik vertel slechts hoe ’t afgeloopen is, namelijk dat de zaak gesmoord is en aan de familie van den ongelukkige het stilzwijgen werd opgelegd. Lieden van dat slag laten zich licht bang maken. Enfin, hoe het daar ook mee zij, Majoor Frans heeft zich na dat avontuur niet weer in onze côterie durven vertoonen, en haar grootvader schijnt er aanleiding uit genomen te hebben om zijn ontslag uit den dienst te vragen."

»Hij had den leeftijd," voegde de kapitein er bij; »en zoo hij zijn ontslag kreeg, was het met eervolle onderscheiding: bevordering tot generaal, vergunning tot het blijven dragen van de uniform."

»Waarvan wel niet druk gebruik zal gemaakt worden; want de generaal retireerde zich naar het huis de Werve," merkte de oude dame aan.

»Waar nu Majoor Frans het commando heeft," liet de oude dame er op volgen.

»En zich den tijd verdrijft met paardrijden en jagen," voegde het weeuwtje er bij, met een opgetrokken neusje.

»Wat het laatste betreft, dat kan ik, als onjuist, tegenspreken," hernam Overberg; »want de generaal heeft geene jachtakte genomen, dat weet ik zeker, en het jachtrecht over zijne velden en bosschen is sinds lang overgedragen op… een van mijne cliënten, die echter hazen en patrijzen in vollen vrede Iaat."

Hierdoor kwam het praatje tusschen de heeren op de jacht en visscherij, terwijl de dames hare tong scherpten tegen andere slachtoffers. Ondanks mijne poging om het te ontveinzen, moet Overberg het mij hebben aangezien, dat de harde oordeelvelling over Francis dieper indruk op mij maakte dan salon-praatjes behoorden te doen; hij nam mij ter zijde en fluisterde mij in: »morgenochtend vóór uw vertrek kom ik nog een paar woorden spreken over dit gehoorde; hecht er intusschen niet te veel aan; dit alles weegt zoo zwaar niet als het luid klinkt."