— Ik kom van den anderen kant van de zee...
— „Waarom viert men feest!” Het is het groote feest, het is het Feest, het Jubelfeest van Emeralda. Het is de Triomftocht van de Vorstin!!
— ...Het is de Triomftocht van de Vorstin! klonk het van alle kanten: ze dansten en zongen:
— ...Het is de Triomftocht van de Vorstin!
Zij waren allen dronken van vreugde, zwijmeldronken van vreemde vreugde, maar Psyche zag plotseling dat zij doodsbleek waren en bang, doodsbleek onder verf en bloemen, en bang terwijl zij dansten in rondereien.
— Ik heb nog geen feestkleed: geef mij dien sluier van gouden gaas! vroeg Psyche der koopvrouw.
— Die kost heel duur!
— Ik betaal ze je met deze parel...
— Met die parel! Ben je dan een prinses!
— Psyche nam nu den sluier, en zij wrong dien vast om haar heupen, zooals zij placht gekleed te gaan.
— Ik geef je er nog een krans bij van versche rozen! riep de koopvrouw blij en drukte Psyche den tuil op het hoofd.
Zij glimlachte, en het kwam haar eensklaps
