Pagina:Plakkaat van Verlatinghe, Leiden, 1581.pdf/4

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

ouer d'Inquisitie, door de welcke incorporatie de selue Bisschoppen (die souden moghen geweest hebben sowel vreemdelingen als ingeborene) souden hebben gehadt d'eerste plaetsen ende voysen inde vergaderinge vande Staten van de voorsz. Landen, ende geweest sijne creaturen, staende tot sijne bevele ende devotie: En deur de voorsz. toegevoeghde Canonicken de Spaensche Inquisitie ingebrocht, de welcke in dese Landen altijt so schrickelick ende odieus, als de uuterste slauernye selue, geweest is, so een yegelijck is kennelick: So dat de voorsz. Keyserlicke Majesteyt deselve t'anderen tijden den Landen voorgeslagen hebbende, deur die Remonstrantie die men aen sijne Majesteyt daer tegens gedaen heeft (thoonende d'affectie die hy sijne ondersaten was toedraghende) die heeft laten varen: Maer niet tegenstaende diuersche remonstrantien, so by perticuliere steden ende Provincien, als oock van eenige principale Heeren vanden Lande, namentlic den Heere van Montigny, ende den Grave van Egmondt, tot dien eynde by consente vande Hertoghinne van Parma, doen ter tijt Regente ouer de selue Landen, by aduijse van den Rade van State ende generaliteyt nae Spaegnien tot distincte reysen gesonden, mondelinge gedaen: ende dat ook den voorsz. Coninck van Spaegnien de selue mondelinge goede hope hadde gegeuen van, naevolghende hen versoeck, daerinne te versien, heeft ter contrarien corts daernaer by brieven scherpelick beuolen de voorsz. Bisschoppen, op zijn indignatie, terstont t'onfanghen ende te stellen in de possessie van heure Bisdommen ende geincorporeerde Abdyen, de Inquisitie te wercke te stellen daerse te vooren was, en d'ordonnantie van het concilie van Trenten (die in vele poincten contrarieerden de privilegien van de voorsz. Landen) t'achtervolgen. Twelck gecomen zijnde ter ooren van de gemeynte, heeft met redenen oorsake gegeuen van een groote beroerte onder haer, en eenen aftreck van de goede affectie, die sy als goede ondersaten den voorsz. Coninck van Spaegnien ende sijne voorsaten altijdt toegedraghen hadden, besonder aenmerckende dat hy niet alleenlick en sochte te tyranniseren uer hunne personen ende goet, maer oock ouer heure conscientien, waervan zy verstonden niemant, dan aen Godt alleene, ghehouden te wesen rekeninghe te geuen oft te verantwoorden: Waerdeur, ende uut medelijden van de voorsz. gemeynte, de principaelste vanden Adel vanden Lande hebben in den jare 1566 seker remonstrantie ouerghegheuen, versoeckende dat, om de ghemeynte te stillen ende alle oproer te verhoeden, sijne Majesteyt soude de voorsz. poincten, ende besonder nopende de rigoureuse ondersoeckinghe ende straffe ouer de religie willen versoeten, daer inne thoonende de liefde ende affectie die hy tot zijne ondersaten, als een goedertieren Prince was draghende. Ende om t'selfde al naerder ende met meerder authoriteyt den voorsz. Coninck van Spaegnien te kennen te gheuen, ende te verthoonen hoe nootelick het was voor het Lants welvaren, ende om t'selfde te houden in ruste, sulcke nieuwicheden af te doen, ende het rigeur van de contrauentie vanden Placcate op de saken van der religien gemaeckt, te versoeten, ter begeerte van de voorsz. Gouvernante, Rade van State ende vande Staten generael van alle de Landen, als Gesanten zijn nae Spaegnien gheschickt gheweest den Marckgraue van Berghen ende den voorsz. Heere van Montigny in stede van de welcke ghehoor te gheuen ende te versiene opde inconuenienten diemen voorghehouden hadde (die mits het