Pagina:Vergif.djvu/115

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
117

van zijn vader is niet erg in tel; het engelsche huis, waarvan altijd sprake is, heeft nog niet voor het kleinste bedrag geteekend—"

"Ja, maar je denkt niet aan alle voordeelen die daar tegenover staan; Mordtmann die zelf zulk een zaak in Engeland bestuurd heeft en die—"

"Heb je den jongen Mordtmann kort geleden gesproken?"

"Ja, hij bracht me vanmiddag een bezoek. En toen zei hij dat het hem niet mogelijk was aandeelen te plaatsen voor dat jij je aan het hoofd stelde."

"0, nu begin ik te begrijpen! en dus was meneer Mordtmann zoo uitgerekend slim—"

"Foei, Carsten, je denkt altijd dat de menschen evenzoo berekenend zijn als jij zelf. Hij zat me dat alles hier heel natuurlijk te vertellen en het is zeker noch hem noch mij ingevallen, dat ik er me mee bemoeien zou."

"0 Michal Mordtmann,—die komt ook al weer uit...."

"Ik weet wel wat je zeggen wilt: uit Bergen," zei mevrouw Wenche, een beetje bitter.

"Iets dergelijks, ja!" antwoordde de professor: overigens, als je mee wilt doen in die onderneming, mijn hemel! ik zal net zooveel aandeelen nemen als je wilt; het geld is van jou."

"Foei, Carsten! —je weet wel dat ik niet wil