Limburger Koerier/Jaargang 47/Nummer 214-215/Een lezeres die geen woordje overslaat en ieder woordje weegt

‘Een lezeres die geen woordje overslaat en ieder woordje weegt’ door een anonieme schrijver

Afkomstig uit de Limburger Koerier, zaterdag 24 december 1892, eerste blad, [p. 2]. Publiek domein.

[ eerste blad, 2 ]

Een lezeres die geen woordje overslaat en ieder woordje weegt.

Een dame geheel in ’t zwart gekleed verzoekt den Redacteur van de A. Courant te spreken. Zij wordt aangediend. Nauwelijks is de deur der redactiekamer achter haar rug dicht of zij barst los:

– Donder en bliksem wat durft jullie krantenrekels al niet in je vodden te plakken?! Denk je dat jullie pennelikkers zoo maar ongestraft een arme weduwe voor de heele stad te schand kunt maken. Maar ik laat het er niet bij. Ik laat je door de politie in je eigen huis ophalen en je zult de doos in zoo goed ben je niet of mijn naam is geen mevrouw Lappert meer!

Bij het heengaan greep ze den inktpot en kletste die over de schrijftafel van den ontstelden redacteur.

Aanleiding tot deze vreeselijke ontboezeming gaf een bericht van het overlijden van den heer Lappert inde A. Courant, dat aldus besloot:

„Johan Lappert rust nu in vrede.“