Pagina:Bosboom-Toussaint De graaf van Devonshire (1884).pdf/423

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

mijn Koning, dat hij ze zoo niet ontvangen wilde. Hoe licht viel het mij nu hun vergiffenis te schenken, sinds ik Karel rechtvaardig wist! Maar spreek, Valentine! mijn trouw kind, weet gij in waarheid niets van uw verloofde, niets van den jongen Gauthier, dan wat men mij uit Madrid schrijft, dat hij is weggeijld van zijn post bij Ferdinand?”

Valentine schudde treurig het hoofd.

»Ook al meêesleept door het voorbeeld; daarin roeme ik Amerstorff, die nu tegen mijne vijanden dezelfde kracht gebruikt, welke hij vroeger tegen mij heeft geoefend. ’t Is spijtig van Gauthier, maar gij moet het hem vergeven!”

»Nooit;’ riep de Senôra hartstochtelijk, »dat hij U verlaat dat zou ik vergeten, of verschoonen?”

»Ware hij hier, ik zelf zou het hem raden. Een jong mensch moet zijne fortuin toebetrouwen aan eene nieuw gebouwde galei, die vast en forsch over de wateren glijdt, maar niet aan een drijvend wrak. Ik. zou hem dwingen van mij weg te gaan, zoo ik vermoeden kon, dat mijne vijanden zouden zegevieren.”

»Ik zou hem verachten zoo hij het kon!”

»Maar zij zullen niet zegevieren! riep de Kardinaal, den loop zijner denkbeelden volgende; »zij zullen het niet; Spanje zal niet worden overgeleverd aan de hebzucht van Chièvres, opdat hij en zijne vrouw de eerwaardigste ambten verkoopen voor goud! Spanje zal niet overgeleverd worden aan de onhandigheid van Adriaan, opdat heersche wie wil, opdat hij zich vertrappen laat en in hem het Vaderland! De Koning is niet meer een kind; hij zal helder zien; hij zal weten te zien; hij zal weten te kiezen, — o! ik moet voort — weg, Valentine! — ik moet Karel zien — ik wil naar hem henen, ik kan gaan, ziet gij zeer goed, — en tegelijk was hij opgestaan — en viel plotseling terug in hare armen.

»Gij hebt koorts Monsenôr! — gij moest uw rustbed niet verlaten hebben, — gij moest met dien arbeid geduld oefenen tot na uw herstel.”

»Opdat men lasteren zou, dat ik een zwakke grijsaard ware, onbekwaam voor de Regeeringszorge? Laat Inico komen, en mij wijn brengen als geneesmiddel, zooals de artsen het bevolen hebben; ik wil krachten hebben, om te leven voor Spanje.”