— Fatsoen? Wat is dat?
— Dat is iets als de lynen die den inhoud beteekenen, en daarvoor worden in-plaats gegeven, omdat ’n lyn goedkooper is dan inhoud. Fatsoen is ’t stroo dat men in papier wikkelt, en waarop men schryft »heele mans met klink” om ’n kouzenwinkel te kunnen opzetten met klein kapitaal. Fatsoen is ’n speelfiesje dat waarde voorstelt, maar nooit wordt ingewisseld. Fatsoen is gekristofleerde deugd…
— Ah, deugd! Neem nog ’n kop thee, jy die verdiende opengesneden te zyn…drink, verheug je, strek de beenen uit, en zeg me wat deugd is?
— Ik wil ’t u gaarne zeggen, Kami die wysheid opslurpt als aftreksel der bladeren van den struik des levens, maar eilieve…’t is gevaarlyk! Beloof ge my, Kami, niet te zullen òververtellen wat ik u zeggen zal over deugd? Dat ge ’t zeggen zult, noch aan den koning, noch aan den minister, noch aan den eigenaar van uw hotel, noch aan ’t meisje dat ge zoo-even liet roepen, noch aan den man die uw laarzen schoonmaakt?
— We dragen geen laarzen. Zeg vry op, jy die geen buik hebt, wees onbeschroomd! Al droegen we laarzen, toch zouden we ’t niemand zeggen. Wat is deugd?
— Kami, ik weet niet wat deugd is.
— Dat dacht ik wel, toen ik vernam dat je niet eens instaat was horologien te maken met ontuchtighedens. Maar als je ’t dan niet weet, waarom was je dan zoo bevreesd dat we zouden overzeggen wat jyzelf ons niet zeggen kunt?
— Dit is ’t juist, o deugdzoekende Kami die ontuchtighedens liefhebt…op horologien, dit is ’t juist! Men weet precies wat deugd is, men mishandelt den verkeerd geborene die ’t niet weet
— Maar zeg me dan, o jy wiens ziel onrecht geboren is, zeg me dan wat men voor deugd houdt?
— Dit is iets anders, Kami van zedelyke waarde en Japansch koper, maar die vertelling is lang, omdat men zoo vaak verandert, en de deugd van men met-een. Er zyn veel deugden
