Auteur:Carel Steven Adama van Scheltema
| Carel Steven Adama van Scheltema | |
 | |
| Geboren | Amsterdam, 26 februari 1877 |
| Overleden | Bergen, 6 mei 1924 |
| Pseudoniem(en) | Melas |
| Nationaliteit | Nederlands |
| Genre(s) | proza, poëzie, gedichten |
| Taal of talen | Nederlands |
| Belangrijkste werk(en) | Grondslagen eener nieuwe poëzie |
 | |
Carel Steven Adama van Scheltema (Amsterdam, 26 februari 1877 - Bergen, 6 mei 1924) was een Nederlands socialistisch dichter.
Adama van Scheltema studeerde korte tijd medicijnen, werd toneelspeler, dreef een kunsthandel om zich dan geheel aan de literatuur te wijden. Hij trad toe tot de SDAP, en schreef socialistische gedichten. Als volksdichter heeft hij een groot publiek de liefde voor de letteren bijgebracht.
Werken
[bewerken]Zijn gedichtenbundels zijn:
- Een weg van verzen (1900)
- Uit den dool (1901)
- Van zon en zomer (1902)
- Düsseldorf (1903)
- Londen (1903)
- Amsterdam (1904)
- Zwervers verzen (1904) bevat o. a.
- Eenzame liedjes (1906)
- Uit stilte en strijd (1909)
- Eerste Oogst (1912) Bloemlezing uit "Een weg van verzen" en "Uit den dool"
- Zingende stemmen (1916)
- De keerende kudde (1920)
- De tors (1924)
- Gevleugelde spreuken (1925)
- Verzamelde gedichten (1934)
Zijn proza omvat:
- Over idealisme (1906)
- De grondslagen eener nieuw poëzie (1907)
- Kunstenaar en samenleving (1922),
- Levende steden
- Italië - Indrukken en gedachten - Een Causerie
Toneelstuk: