Naar inhoud springen

Bredero/Als d’ ooghen schoon

Uit Wikisource

NIEUW LIEDEKEN.
Stem: ’t Eerste gebodt deer Adam wert, &c.

Als d’ ooghen schoon
Die myne siel besworen,
Mijn steel-wijs noon
Met anminnich bekoren,
Soo moet ick doon11
Mijn wrevle moet, gheboren
Wt spijt en hoon.

Soo veel vermach
De waerste Vrou der Vrouwen,
Dien ick aensach
Met al te groot betrouwen:
O hart ghelach!
Vervloeckt soo moet ick houwen
Die layde dach,

Doen ick verkoor,
Om eeuwelijck te minnen,
De glans en gloor
Der Amstersche godinnen.
Nu is te loor
’t Goetduncken van mijn sinnen,
Dat mijn quam voor.

Want doen quam my
Met holle hoopen asen
Pluymstrijckery,
Vol wints en opgheblasen
Van Hovaerdy
En licht gheloof, der dwasen
Aarts Kettery.

Dit is de seckt
En dwaling van de wysen,
Die ’t brein vergeckt
Van jonghe en van grysen,
Dien sy bedeckt,
Beveynst weet aen te prysen,
Daar ’thert na treckt.

Ach ydelheydt!
Ach niettich overmoghen
Door ’t onderscheyt
Van waerheyt en van loghen:
Ben ick bekeyt
En vind my selfs bedroghen
Door ’t quaet beleyt.

Wel die met raet
De saken overweghen,
En voor de daet
Afmercken eens te deghen
Het goet en quaet,
En watter is gheleghen
An ’t schoon gelaat.

Dat was dat mijn
Soo licht’lijck kon verleyen;
Ach schoone schijn!
Ach troetelen! ach vleyen!
Ach Maechdekijn!
Hoe bitter doet ghy scheyen
Den Dienaer dijn?

Al waer verwoedt
Van nijt mijn hart ontsteken,
Al soodt mijn bloedt
Wt lust om my te wreken:
Een lonckeje soet,
Sou ick de gramschap breken
Van mijn ghemoet.