Naar inhoud springen

Bredero/Ay hooch verheven ziel

Uit Wikisource

LIEDT.

Op de Wijse: Esprits qu suspirez.

Ay hooch verheven ziel en overschoon vrouwe
Godinne van de Goon, gebiedster van mijn hoop,
Waerom vliedt ghy van my, is dit oprechte trouwe,
So smelt myn bradend hert dat ick met tranen droop.

Goddin, myn teer ghemoet, vermeestert van ghepeynzen
Jaeght my nu na de deur van u gheluckigh huys,
Ick coom hier raasend heen, ken can niet langher veynzen.
Maer laes die deur is toe, dit is my t’ meeste cruys.

Ach deur, ach wreede deur is dit dan u vermaacken,
Behaecht u myn verdriet en onghemeene smart,
Laet my ten minsten toe dat ick eens mach ghenaecken
Het stralen van haer ooch die myn ghemoet verwart.

Gheluckigh zy ghy huys, die u hebt besloten
Des werelts hooghe roem en zijn verweende pracht,
Al die ghewenschte lust hebt ghy alleen ghenooten,
Gheluckigh zijt ghy wel, doch meerder niet gheacht.

Maer heylich is t’ vertrec, daer in myn vrouw gaet rusten,
Wanneer se met haer glants de sonne heeft beschaemt,
Ay hemels schoon vertreck wat schept ghy soete lusten,
Wat al bevallickheyt hebt ghy alleen versaemt.

Ghy huys of ghy vertrek die hebt de schone stralen
Van haer vermoghend ooch en vrolijck aenghesicht,
Belet uyt ware gunst mijn droef ontijdich dwalen
En jont my haar vertoogh so wert ick eens verlicht.

Jofvrou en vlyet dus niet, maer laet u ziel beweghen,
Verthoont u dese reys indien het wesen mach,
Verleent my d’hoochste wens, dat is u soete seghen,
Die ick voor deze tijt wel te genieten plach.