Bredero/Christelijcke Ridder

CHRISTELIJCKE RIDDER.

Stemme: Esprits qu sousprirees, of van Susanna.

Wat staet ghy dus en suft? waer toe dit tril gesidder?
T’sa! t’sa! en rust u toe, en wapent u ter strijt
Gy bent van Godt gemaeckt en een Christelijcke Ridder,
Quist niet dus (ydel mensch) u over duren tijt.

Treet aen en grypt een moet en volligt na de bende
Vanden Opper-Velt-Heer, d’ eeuwighe Sone Gods;
Laet u geen liefd’of straf van zijn Velt-teycken wenden,
Maer blijft hem steets getrou, soo syt ghy buyten schoots.

Vat den Schild des geloofs en ’t Swaert des Geestes in handen,
Dat is dat Godlijck woort en u lendens begort,
Weest nuchteren en waeckt, op dat (van u vyanden)
Door reuckeloos versuym ghy niet verrast en wort.

Wy hebben niet alleen met vleysch en bloet te kempen.
Maer met den ouden Slangh, den helschen hooft-vyant,
Wiens inspreecken wy ten gronde moeten dempen,
En doen hem door ’t geloof en manlijck wederstant.

Al is den vyant loos, geswint en spits van sinnen,
Hoe listigh hy versoeckt, zijn kunst is al om sonts,
Want wie in God vertrout kan door ’t gebed verwinnen
En blyft den Heer ons by, wie mach dan tegen ons?

Hoewel dien drangen noot somtijts ons gaet verstellen
Door des vyants aenloop en onverwachten slagh,
De Heer die is soo goet, hy kan den lidsart vellen,
Hy laad niet op den mensch meer als hy dragen mach.

Beproeft u selven recht, ghy vromen karsten knechten,
Siet oft ookc in u schuylt, ’t geen garen overvliet;
Al u begeerten quaet die moet ghy strengh bevechten,
Slaet inden vuylen hoop dat Godt zijn lust daer siet.

Christus die is de wech, die waerheyt en het leven,
Bidden wy onse God, zijn al-hulp-rijcke handt
Sal ons van alles veel en overvloedigh geven
En een blijf-soete vreughd in ’t eeuwigh Vaderlandt.

O opper-Prins en Heer, laet u genade stralen
Op u verloren zoon, op mijn bedroeft aenschijn,
Nae uwe goedtheyd groot, uyt medelyen dalen,
Soo sal ick door u dood in ’t ware leven zijn.