Bredero/Die voor een dooven preeckt

LIEDEKEN.

Stemme: Aenhoort doch mijn geklag ghy Ruyters, &c.

Die voor een dooven preeckt,
Wat schoons brengt voor een blinde,
Hem selfs in moeyten steeckt,
Daer hy zijn hooft me breeckt,
Want hoe hy ‘t klaeght of smeeckt,
Te vergeefs ist wat hy spreeckt,
So ick ‘t nu waer bevinde.

Ick souw eer ‘t yser koudt
En rotzen hart bewegen,
‘t Wilt-gediert in het woudt
Of ‘t ruyg-bewossen hout,
Verand‘ren steen in goudt,
Eer sy die op haer bouwt,
Tot my souw zijn genegen.

Want sy bespot, belacht
Smaed‘lijck mijn waerde minne,
Bescheldt ‘t verwaent gedacht,
Myn dienst sy oock veracht,
Maer waer ick groot van macht,
Uytheems en weyts van dracht,
Sy souw my wel besinne.

Mijn Lief heeft ‘s werelts aert:
Sy geeft de slechte ‘t meeste,
Geluck, schat en wel-vaert;
Voor ‘t eel vernuft vermaert
Dat met recht ‘t hoochst‘ is waert
Geeft sy het minst en spaert
Het eelst‘ voor grove geesten.

Maer ghy die u niet kreunt
Aen mijn seer droeve klachten,
Daer schier u huys van dreunt,
Dat ghy wel boeten keunt,
Trots op u schoonheyt steunt,
Maer daer ghy dus op leunt,
Verliest so haest zijn krachten.

U dreutsich weyg‘ren sult
Ghy, sorgh ick, noch beklagen,
Al verblickt door u schult
U blondigh hayr vergult,
Ja net en braef gehult,
Hoe wel ‘t nu dartel krult,
Het mocht u noch wan-hagen,

Eer ghy verliest u fleur
Door wreede wraax onthalen:
Eer noch u tijdt gaet deur,
Ich raad u als een Breur,
Neemt, nu ghy hebt de keur,
De vruchten soet van geur
En rijp uyt gulde schalen.

Eer betrens-Tijt onbreckt,
Bid ick, weest op u hoede,
Het be-vliesde oogh ondeckt,
En luystert doch perfeckt,
Dubbeld nut het verstreckt
Voor u en die u treckt
En raed tot alle goede.