Bredero/Getrou van zeeden

AMOUREUS LIEDEKEN.

Op de voyse: Galiarde tortellerie, ofte Reyn van manieren is den Echten Staat.

Getrou van zeeden
Is der minnen bant,
Voel ick door u reeden
In myn sinnen, want
Die binnen brant
Int hert oock so gevoelt,
Dat syn verstant
Inwendich leyt en woelt
Door ’t soet begeeren swaar,
Noch moet ontbeeren haar
’T goet om leeren, maar
Langsaam ’t vercoelt.

Alsmen gebonden is
In gelijcken graat,
Die Bloem gevonden is,
Die ’t blijcken laat.
Op rijcke staat
Sulck minnaar niet en denckt,
Die wijcken gaat
Als doot het Lichaam crenckt.
Merckt int hantieren veel,
’T welck doet vercieren heel,
Dat syn manieren eel,
Die Zielen mengt.

Redelijck en matich
En Godvruchtich net,
Haar wesen statich
Sy heel tuchtich set
En luchtich tret
Over haar cootgens gaat,
Eersuchtich met
Haar reyn Speelnootjens praat
Dat soet en aardich is,
Sy doet dat waardich is,
Dat goet, rechtvaardich is,
Kiest sy voor baat.

Brant ick dan binnen
In mijn jonge hart,
Want ick vant minnen
Dus gedwongen wart,
Gedrongen smart
My op te leggen slecht
De tonge tart
U tot dit seggen recht.
So ghy ’t goedaadich quijt,
My toch genadich zijt,
Die dus gestadich lijt,
Ick ben u knecht.

Nadien dus heftich
My ’t verlangen quelt
En ghy dus deftich
U gevangen velt,
Laas bange helt,
Wat sult ghy maacken gaan,
Laas dwange t’ gelt,
Ick sie mym saacken aan,
En ’t onderwisnsel vroet,
’T was een beginsel soet,
God wil myn binsel goet
Hecht binden aan.

Belieft u Vrouwe
Meerder teecken nu
Van myn getrouwe
Minst treecken nu,
Als beecken nu
… … … … … … …
 … … … … … … …
Streckt om vermanen wat,
Toont meerder jonsten vry,
Slecht is de Const van my,
Het schiet uyt gonste by
Reyn Eed’le schat.

Princes, myn claagen
Is verdreven toch,
Ick hoop die dagen
U beneven noch
Te leven, och,
Dit is het winschen mijn,
Verheven doch
Meer als het Prinschen schijn,
Want nae myn weynich leyt
Sal noch myn kleynicheyt
Met myn Liefs reynicheyt
Vergolden zijn.