Bredero/Ghy Moeder van de Min
< Bredero
SONNET.
Ghy Moeder van de Min, die met u held’re lichten
Verjaagt de woeste Wint end’ ’trasende tempeest,
U boorte plaets de Zee, u leven is geweest
Om hier int groote ront u soeticheyt te stichten.
O Venus waarde Vrou, doet doch de Winden swichten,
Diens bulderent gewelt verschricken mynen gheest
En maacken ’t water vadt end’mynen vaart bevreest,
Want haer spuwend gewelt myn verderf schijnt te dichten.
Geleydt myn Schip, myn Vrou, end’ ghy gunstige Star,
Drijft van den Hemel wech dees duyster Wolcke var,
Op dat ic lichteloos niet heel en ga verloren.
Sonder u blinckend’ hooft end’ glinsterich Aenschijn
Schijn ic wanhoops Zee begraven schier te syn,
Wiens water-ad’ren my gantsch driegen te versmoren.