Bredero/O Valschen droch

AMOUREUS-LIEDTJEN

Op de Wijse: Dempohon, dewijl de Son

O Valschen droch,
Vol droch vol loch,
Vol ongetrou beloven,
O snooden boef
Door wien ic proef
De saussen van de Hoven,
O Hem’len bly,
Ic clage dy
Mijn ongemeene rouwe,
En vreeckt u van
De slimste Man
En alderslechtste Vrouwe,

Die ghy hier siet;
Gedenckt u niet,
Gedenct u geender wijsen,
Verrader boos
Geveynst en loos,
Hoe ghy my pleecht te prysen,
Met woorden soet,
die myn gemoet
Opt heftichst noch door snijden?
Myn Maechd’lijc hert
Creegh met u smert
Beweechlijc medelijden.

En weetghy dan
Nu nergens van?
Van t’helsen noch vanhet strelen,
Noch hoe dat ghy
Met dievery
De cuskens pleecht te stelen,
Doen u gesicht
So valsch als licht
Myn aenschijn stijf aenschouden,
Doen ghy my hat
So lief gevat,
En myn de vinghers douden.

Doen stroyde ghy
De boevery
In onse soete koutjens,
Ick lietet toe
En namt int goe,
Dat maeckten u so stoutjens,
Dat ghy ontdeet,
’t Is my nu leet,
De haken van mijn Lijfjes,
Mijn Borstjes ront,
Hert en gesont
Verschickte ghy de schijfjes.

Ten was nau’los,
Of ’t roode blos,
Quam op myn wangen dringen,
Hoe sot was ic,
Maer in u schick
Waert ghy te sonderlingen!
Ghy waert so groen,
Cond’ick vermoen
Op de verborgen netten,
Die ghy beleyt,
Vol schallicheydt,
Voor myn onnoolste wetten.

O listerst schalck,
Gelijc een Valck
Een Duyfjen vangt int vliegen,
So quaemdy my
Met loosheyt by,
Myn slechtheyt te bedriegen.
Bedriegen fiel,
Guyt sonder Ziel,
Hoe hebdy aengehouwen!
Maer twou niet zyn,
Doen gaefdy myn
U houwelijcksche trouwen.

Waerom helaes,
Ic sucht ic raas,
En ic en cant niet keeren,
Ghy hebt gerooft
’t Geen dat myn hooft,
By ider een deed eeren,
Myn crans myn Croon,
Wel eer so schoon
En crachtich in het blincken,
Dat selfs de Son
Daer noyt op won,
Maer liet syn stralen sincken.

Dan nu de lust,
Wat is geblust,
U geylheyts onvernoegen,
Die gaet u zin,
Met nieuwe min,
Weer op een ander voegen,
En ghy laet myn,
In smart en pijn,
In duysent swaricheden,
O wreede och,
En heb ic noch,
Niet leets genoech geleden.

Siet vast myn schult,
Ick heb gedult,
Dat ghy een ander minden,
Maer wat ghy doet,
In myn gemoet,
Zuldy geen misdaet vinden,
Doch so ghy gaet,
En d’ooch eens slaet,
Int binnenst van u sinnen,
Daer zuldy snel,
Sien claer en hel,
De lichtheyt uwer minnen.

En oft geviel,
Dat hier myn ziel,
Van ’t lichaem sich wou scheyden,
Ick sou myn doot
Dan maken groot
Door myn gestadicheyden,
Ick sturft so lief
Als ghe eerdief,
Te leven sonder rusten,
Dats sonder trou,
Mett lang berou,
In vleyschelijcke lusten.