Bredero/Sondagh, Sondagh lest-leden

NIEUW LIEDEKEN.

Stemme: Als ’t begint.

Sondagh, Sondagh lest-leden,
Op eenen St. Jans-dach
Ben ick buyten ghetreden,
Daermen veel waghens sach,
Met soo veul omme-slach,
Het volck quam met hoopen
Al by de voer-luy loopen,
En maeckten daer verdrach.

De Kneukels en de Boeren
Die hadden ’t op ghestelt,
Sy wilden niemand voeren
Dan voor ghedronghen gelt,
Dit (docht mijn) wat ghewelt.
Ick wandelde met lusten,
En gingh myn selven rusten
In ’t groen gheschilderd veld.

De gladde paerden renden
Langhes de harde slijck,
De Voerluy diese menden
Klatterden vreesselijck.
De dorre drooghe dijck
Die was besaeyt met Menschen,
Ick sach het al na wenschen
In mijn begraeselt rijck.

Flucx quam daer an rumoeren
En raesden sonder roy,
Heele waghens met Hoeren,
Die wierpen vast met hoy,
Dit dunckt die lieden moy.
Sy riepen en sy kreten
Al haddens niet ghegeten,
Dit goore gorle goy.

Wel eer wou ick wel weten,
Waer van of hoet het quam,
Datmen mal plach te heeten
Het volck van Amsterdam;
Maar als ick die vernam,
Ick barsten uyt van lacchen,
Het schijnt wy komen pracchen
Der droogers van Speck of Ham.

Waer heen, ghy broetsche lieden?
Ay lieve, blijft in stadt:
Laet hier u roockt-vleys sieden
En monckelt hier doch wat,
Tapt eens uyt ’t beste vat,
Laet die gulsighe wespen
Haar geel-garstighe Hespen
En haer kranck-hoofdich nat!

Ghewoonten en Landts-zeden
Heeft u te seer verleyt;
En luystert na de reden,
Betoomt u sinlijckheyt,
Vertoeft, een luttel beydt,
Wilt my hier in gherieven,
Bestelt my dese brieven
By Jaap Haas Majesteyt.

Drogisten uytghenomen,
Wy sijn dit vollick moe,
Als sy tot uwent komen,
Soo sluyt u poorten toe,
Tot ick se open doe,
Of sydy so bescheyden,
Stiert dit ghespuys tot Leyden,
Ick neem ’t u of in ’t goe.

Sanckt Ridders wilt niet pocchen,
Omdat ghy Meesters bent
Over dees slechte Jochen,
Diemen u willich sent,
Warenser maer ghewent,
By u gebooren beuken
En hallif gaeren kreuken,
Die rouw war al ghe-ent.

De velden en de stoepen
Met wijven sijn beseyt;
Waer heen, waer heen, sy roepen.
Na Haerlem, gilt en meyt,
Met so veul vrolijckheydt;
Maar als sy weder komen,
Os haar de vreucht benomen,
’t Alleluya is gheleydt.

Onder so menicht hongdert
Was nau een deeg’lijck Man,
Ick was blydt en verwongdert
Dat wy’er so raeckten van;
Quemt ghy op een Sit Jan.
Sanckt Ridders, ons versoecken,
Ghy souwt in onse kloecken
U wel verdwalen dan.

Ghy Princen en ghy Heeren,
Of nieus-gierige lien,
Ghy meucht wel weder keeren,
Want hier is niet te sien,
Of lustet u misschien
De waghens eens te tellen?
Of die voer-luy te quellen?
Dit wil ick niet verbien.