Bredero/Twee-spraeck van de Beste-moer met haer Nichte

Uit Wikisource

TWEE-SPRAECK VAN DE BESTE-MOER MET HAER NICHTE.

Stem: Den Admirant, den Admirant.

Ick bin vervaert veur Heyntjeman,
Ay Besje! rater Weyntjen an,
Die hetty lief,
Ick binder liever een eyntje van,
As by de brief.

Siet wat sen harsebecken maeckt,
Dat t’elckens versche gecken maeckt
En ’t valt hem licht,
As hy slechts dwarsche trecken maeckt
Met zijn gesicht.

Sen asingt dat speult spullen vlack,
Die kop is hem op rullen strack,
Hy breeckt veul wijnts,
O ’t is ien rechte bulle-back
Hy hoeft gien grijns.

Men zieter so veul datjes in,
Men zieter sprootjes en wratjes in,
Och ’t is so milt!
Men sieter honckjes en katjes in
En watje wilt.

Besje, seght ongse naeyster Tiet,
Datse na ien goet mayster siet,
Die ’t ongs iens kuyst,
’t Is best datmen ’t in plaeyster giet,
So hebmet juyst.

En steltet in de Warmestraet,
By hem die dus zyn armen slaet.
En leelijck kijckt;
’k Wet as hy wat by Harmen staet,8
Dat hy ’t gelijckt.

’k Wouw ick hum iens na ’t leven had,
En dat hy hoogh verheven sat,
Ick acht de lien
Die souwen daerom geven wat,
Om hem te sien.

De maysters, Besje, op de Kolck,
Die meugen hem huyren tot ien Tolck,
Hy klapt uytheems,
Of laten hum sien voor al het volck,
Wangt ’t is wat vreems.

Ey lieve Besje! sus, swijght stil,
Ick wou dat jy jou mongt wat hil,
Hoe quelje mijn?
’t Sel, of men sin op hylicke vil,
Gien Heynje zijn.