Bredero/Van Besje met Lijsje heur Dienst-meyt

VAN BESJE MET LIJSJE HEUR DIENST-MEYT.

Stem: Ach ongheluckighen dach!

L. Hoort hier iens Bestemoer!
    Hoe ick by Hansje voer,
    Die myn wel ier sen trouwe swoer
    En met sen tongh so heeft verdooft,
    Dat ick van sinnen schijn berooft.

B. Lijsje! weet jy noch niet,
    Dat dit altoos gheschiet
    Van die hier milst sen dienst aenbiet?
    Liert Lijsje, liert me lieve kijnt!
    Dat woorden syn niet mier as wijnt.

    Veul sijn vrient met de praat
    Of met een schoon gelaat,
    Mar weynich zijnder inder daat:
    Deynckt, as heur jonst soo haest verdwijnt,
    Dat woorden syn niet mier as wijnt.

    Wie dat hier licht vertrouwt,
    Doet haest dat hem berouwt,
    Siet Lijsje, datje dit onthouwt,
    As jy u by die prater vijnt,
    Dat woorden syn niet mier as wijnt.

L. Die ick niet wel en wil,
    Daer teughen swijgh ick stil;
    Maer hy swoer dat ’k hum wel bevil
    En blies-men so veul in men hooft,
    Dat ick van sinnen schijn berooft.

    Veul lichter dan het stof
    Gaen hem de woorden of;
    Al sijn sy schoon vol gunst en lof,
    Ick selt gedeyncken hoe hij ’t pijnt,
    Dat woorden syn iet mier as wijnt.

B. Zo doeje assen meyt;
    Ier iemet jou verleyt,
    So looft niet altoos watmen seyt;
    Mar deynckt, as hum een knecht verbynt,
    Dat woorden zyn niet mier as wijnt.

    Al waertje best vrient,
    Die mier spreeckt as hy mient,
    Jou hert noch ooren nimmer lient:
    Hoe degelijck dat Hansje schijnt,
    Deynckt, woorden sijn niet mier als wijnt.

L. Besjen, ick segghet jou,
    Men vynt by Man en Vrouw
    (God betert) al te luttel Trouw.
    ’t Is miest geveynstheyt ick bevynt
    Dat woorden sijn niet mier as wijnt.