Bredero/Van Gierighe Gerrit en Modde van Gompen

VAN GIERIGHE GERRIT EN MODDE VAN GOMPEN.

Stem: Daer ick gister avond quam, daer scheen de, &c.

De Gierighe Gerrit, die lebbige dief,
Die vrijt nu zijns ghelijck,
Wangt hy het Modde van Gompen lief,
Die leelijck is en rijck.

Sy het ien asingt ruym van vel,
Niet muisvael, noch niet bongt,
Na ’t rotte-graeu gelijcket wel,
Maer swart wst inde grongt.

Haer tangden zijn Kastangie bruyn,
Heur lippen pimpelpaers,
Se het ien veurhooft tot heur kruyn,
En hier en daer wat haers.

In haer vermaelde wangen blieck,
En in heur moye kin,
Daet sietmen ’t leger vande Grieck
En trotsche Troyen in.

Se is geborst, gebuyckt, gebilt
En louter inde vangh,
Praet van Rosbaijer soo ghy wilt,
Dees het ien ander gangh.

Dit monstrum oft gediert
Dat voert soo hooghen pracht,
Daer wordt ghien snof, gien snee versiert,
Of’t is heur daegh’lijcx dracht.

Gerrit is wat root en wat blaeu,
Wat paers, wat kakelbongt,
Sen tangden an ien wouw klaeu
Staen averechts in sen mongt.

Hy sieter no soo Jongetjes uyt,
Wangt hy het corts ehaert,
Na dat hy schoon wat uyt eruyt,
Kreegh hy sen twiede baert.

Hy is soo anxstelijcke moy,
Men vreest datmen hun siet,
Sijn Vaer het brieven van Octroy,
Men macht na-drucken niet.

So yemandt noch een stempel vindt,
Die kaptse vry an twee
En drijftse met die woeste wint
Diep inde Zuyer Zee.