Bredero/Voor-Sangh

Uit Wikisource

VOOR-SANGH.

Stem: Hansje sneed dat kooren was, &c.

Ick sieje wel, al gaeje snel
U in het bosch vertrecken,
O Maechtdeken! u klaar aenschijn
En kundy niet bedecken

Voor die u mint, myn Lief! ick bint,
Ay! wetn u snelle voetjes!
En ist u wil, so staet wal stil,
Of gaet ten minsten soetjes!

Laet mijn doch yet verwerven, siet,
Op mijn lieve gebeetjes,
En schort u gang, die my te langh
Valt door u vlugghe treetjes!

Komt vlyt u weer by my hier neer,
In dese groene blaatjes,
Als wy verle’en, de Sondach de’en,
Des avonts al wat laetjes.

Als ick noch denck om het ghewenck,
Om al ons blye kuurtjes,
Van ons ghevry en hoet dat wy
Vertelden avontuurtjes,

Daer wy den tijdt met wierden quyt,
En van die nieuwe dansjes
En was daer geen dan ghy alleen,
die wan de Roose-Kransjes.

Komt weest niet schuw, t’is hier so luw,
Vol dichte Eglentiertjes;
Mijn hart verheught hier door de vreucht
Van die vrolycke diertjes.

’t Wildt danst en springht, ’t ghevoghelt singt,
’t Is heir vol blije lusjes,
Waert ghy hier nu, ick segghet u,
Ghy kreecht wel duysent kusjes.

Ick gis ghy vliet uyt vreese niet
Voor dese dreygementjes,
Maer wilt misschien na hooger sien,
Of na de jonge ventjes,

Die ghy bekoort en licht verdoort
Door u beveynsde grilletjes,
Daer ghy uyt suycht u lust, en buycht
Haer hertjes na u willetjes.

Wie eens aenschout u hayr als gout,
Of u ghebloosde wanghen
En roode mont, die is terstont,
Al eer hy ’t weet, gevanghen:

Want u ghesicht boeyt ons seer licht
In onsichtbaere kluysters
En u schoonheyt ons voort verleyt
Door haer besond’re luysters

t’Hert dat ghy neemt, ghy flucx vervreemt
Van alle sijn vriendinnetjes:
Mits ghy onst stelt in ’t soet ghewelt
Van uwe lichte sinnetjes,

Die troertigjes en boertigjes10
Vloeyen van soete kluchtjes:
Daer ghy wel weet, dat ghy me smeet
Soo veel verliefde suchtjes.

En ’t is genoech, ick hijgh en swoegh,
Mijn uytverkooren Troosje!
Ick ben so moe, doet als ick doe,
En rust u hier een poosje.

Hoe moochdy mijn so hatich sijn,
So strafjes en soo fiertjes?
Ick sieje wel, al gae-je snel,
’t Zijn u dreutsche maniertjes.