Bredero/Waen-wyse lieden, valsch van oordeel

AENDACHTIGH LIEDT.

Stem : Sal ick langher met heete tranen, &c.

Waen-wyse lieden, valsch van oordeel,
Geslacht-sieckt is maar sotte pracht,
Ten doet in u geboort geen voordeel,
Noch ’t çiert u met geen kunst, noch kracht.
    Was dijn af-komst
    De rijckst, de vromst,
    Was dijn af-komst
Seer hoogh begaeft van God,
Wat nuttet sydy selven nar of sot?

Veel Ouders zijn van Geest doorluchtigh,
Groot van vernuft, dapper en rijck:
Haer kind’ren boersch, nesck en ontuchtigh,
In geene zeden heur gelijck.
    Die ’t wel besiet,
    Af-komst seyt niet,
    Die ’t wel besiet,
Een quist-goed baert een vreck,
Een wyse Vader teelt ook wel een geck.

’t Is beusel-marckt dan veel te roemen
Van oude stam, wel eer venaemt,
Alsmen in ’t maeghschap u niet mach noemen,
Of at u bloed-vriendt uwer schaemt,
    Door misbruyck, of
    Van slemp, van slof
    Door misbruyck of
Soo quaet gebreck u deert,
U bloed verwanten ghy selfs seer onteert,

Alleens werden wij meest geboren,
Maar niet alleens tot deuchd gement.
’t Goed leven oft quaed werdt verkoren.
Nae dat den mensch hem selven went.
    Voor-Vaders deughd
    Geeft wel een vreughd,
    Voor-Vaders deughd
Men niet als rijckdom erft,
En ist niet jammer dat sy met hun sterft?

Geschapen dingen kan men wennen,
Recht (alsmen seyt) van ’t jonge rijs,
Het ed’le schepsel sich selfs leert kennen
Door sticht’lijck volck en onderwijs.
    d’ Onvoedingh doet
    Veel nut en goet,
    d’ Onvoedingh doet
Oock datmen schier ontmenscht;
Men raeckt (God betert) licht in quade wenscht.

Men mocht de goe natuur wel vloecken,
Schiep sy de arme soo veracht,
Dat men de deughd alleen moest soecken
By snorckers van haer groot geslacht.
    God heeft voor al,
    Door schick of val,
    God heeft voor al
Daer heerlijck in voorsien;
Men vint by rijck en arm wel goede lien.

Ghy vrouwen grootsch en trotsche Heeren,
Bouwt niet te seer op ’t avontuur,
U hoogheyts staet haest kan verkeeren,
En oude armoe smaeckt soo suur
    De hooge moet
    Op oor of bloet
    De hooge moet
Met reden wordt begeckt,
Wat baet u ’t suyver bloet als ghy ’t bevleckt?

Ghy wereld-volck of rechte wysen,
En pronckt niet met eens anders deught;
Dijn eygen leven laet u dat prysen
Dat geeft de ziel een meerder vreught.
    Soeckt niet te vert,
    Gaet in u hert,
    Soeckt niet te vert,
Siet wat ghy selven bent,
En lastert niemant die ghy niet en kent.