Bredero/Waerom sijt ghy, o wreede schaemt

LIEDT.

Op de Wijse: ’t Enghels Schoenlappertjen.

Waerom sijt ghy, o wreede schaemt!
Mijn minnaer nu dus tegen?
Dat hy hier niet meer en versaemt,
Maer soeckt de omme-wegen
En vliet van my, die hy begheert,
Om datmen soo niet mercken souw
    Syn wercken trouw,
Als ghy hem dus turbeert?

Ach! noch verandert my ’t ghelaat
’t Coleur door ’t over peinsen
Want als hy my moeten op ’t straat,
Wy conden bey niet veinsen.
Daer quam de liefde voor den dagh,
Wy wierden beyd bevanghen bloot
    Met de wanghen root,
Als hy my, ick hem sach.

Denckt wat u wreetheyt mijn ontreckt
En dieflijck gaet ontrooven,
Als ghy myn suyver min ontdeckt
En doet yder ghelooven:
Dit mijt hy, daerom comt hy niet,
Dus derf ick sijn presency waart,
    D’absency spaart
Voor een die u verdriet.

Wast een manier oock hier te landt,
Ick wouw op u niet passen;
Mochtmen gaen mommen sonder schant,
Ick souw u wel verrassen.
Als ick secreetlijck was vermomt,
Wat wou ’k op u dan schaffen meer,
    Ay straffen Heer,
Die dus int root uyt komt?

O schaamt! o wreede schaamte boos!
Wat doet ghy ons al lijen:
Want het is ’s nachts soo prijckeloos
Van ’t gheboeft, dat by ontijen
Gaen woen en doen de goen ghewelt,
En my verdriet het wachten langh;
    De nacht en dwangh
Van vrees en schaamt ons quelt.

Voor Cupido ick protesteer
Van ’t onghelijck en schade,
Om den intrest van mijn hart-seer,
Gheleen door u onghenade.
Verlaet my, schaemte, ’t is u best,
Of ick sal u doen vanghen voort,
    Doen hanghen, hoort.
Verliest ghy het protest

Princen, de dach is wel soo goedt
Om die minne te tooghen,
Dat voor-comt wt een reyn ghemoet,
’t Lieflijck onthael van d’ooghen
Ontroert den mensch in al syn bloet,
’t Wellick noch meerder pooghen doet;
    Meedooghen soet
Hebt met myn schaemte vroet.