Bredero/Wilt aenschouwen met medoogen

LIEDT.

Stemme: Si c’est pour mon Pucellage, &c.

Wilt aenschouwen met medoogen,
Naer u heuheyts aert bequaem
’t Gheen dat ick te clagen schaem:
Laes, ghy siet de proef voor oogen
Van ’t gheclach, daer ick van raem
In ’t gedicht op uwen Naem.

Ach, hoe licht is dit te mercken
Aen myn quynende gelaet,
De waerheyt van dees droeve staet,
Als ghy siet myn sotte wercken
Dat ’k u volch, waer dat ghy gaet,
Daer ghy nochtans myn dienst versmaet.

Laetsten (’t si my noch indachtich)
Steurd ick Neerigh onverhoets.
Doch ick wens u alles goets!
Soud ghy daerom wel waerachtich
Van my begheeren meerder boets
Als dees gheleden teghenspoets?

Beeld’t u Vrouwelijck in, mijn vrouwe,
Dat ghy oock de Vrouwen slacht,
Die van Naturen sijn heel sacht,
Dier ick u oock sal voor houwen,
Maer wanhoop seyt dach en nacht:
Wel ghesien maer weynich gh’acht.

Vliet dan haestich, o myn clachten,
In het herde hart, geweert,
d’Inwendighe sinnen leert
En druckt vy in haer ghedachten,
Dat haer deucht mijn ziel verheert,
Op dat haer mijn druck eens deert.

Ruymt doch u quade wreethede
Mijn Princes, die ’t hert ghebiet,
Hoe wel u slaef u dit hiet,
Verschoont my doch door myn bede.
Soo boven ’t behoor gheschiet,
Ghenoeght u aen dit verdriet.

Coortsen hiet het lichaem schaden,
Hieter Coortsen quelt myn ziel,
Noyt hittigher vier en viel
Om d’ inwendich mensch te braden
Als min, die my ontroert hiel
Het vernuft en ’t beckeniel.

Princes, lief, in mijn af-wesen,
Denckt om my als ’t komt te pas,
Neemt dit lied in handen ras,
Willet singhen ofte lesen
Of ick u eens hulp, helas!
Ick wou ick altijdt by u was.