Couperus/Kom mede in het duister, mijn kind!

<Nachtbloesems<

IX

Kom mede in het duister, mijn kind!
Kom mede in het duister, want de avond is schoon!
Als verstomd zijn de vooglen; geen enkelen toon
  Zingt er de zangrige wind.

Kom mede in het duister, mijn lief!
Kom mede in het duister, want niemand ons ziet;
Niet eene enkele bloem ons nieuwsgierig bespiedt,
  Waar ze op heur stengel zich hief.

Kom mede in het duister, mijn hart!
Kom mede in het duister: ik smacht naar uw mond;
Naar den blik uwer oogen; naar 't hair, dat zoo blond
  Zich rond uw wangen verwart.

Kom mede in het duister, mijn schat!
Kom mede in het duister: 't al lieft met ons meê;
Al de rozekens storten in heur beê,
  Zwijmlend, van kussen reeds mat...

Zoo schoon is de nacht, en zoo stille is de wind...
Komdy mede in het duister, o mijn lief, o, mijn kind!