Gebruiker:ZeaForUs/gedichten

Jan Slauerhoff:

Het einde

Vroeger toen 'k woonde diep in 't land,

Vrat mij onstilbaar wee;

Zooals een gier de lever, want

Ik wist: geen streek geeft mij bestand,

En 'k zocht het ver opzee.

Maar nu ik ver gevaren heb

En lag op den oceaan alleen,

Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen

Niet boren door de kimmen heen,

Voel ik het trekken als een eb

Naar 't verre, vaste, bruineland...

Nu weet ik: nergens vind ik vree,

Op aarde niet en niet opzee,

Pas aan die laatste smalle ree

Van hout in zand.