Gezelle/Duiven

Uit Wikisource

            Klap-klap-klap,
        m'n dertien duiven
    slaan hun vlerken, de eene op de aâr;
            kalp-klap-klap,
        en henenschuiven
    doen ze, van mijn dak mij daar.

            Klap-klap-klap,
        ze spelevaren,
    rinkelroeiende, altemaal;
            klap-klap-klap,
        van harentaren,
    ommentom, in éénen haal.

            Klap-klap-klap,
        ze zijn daar weder;
    hoort ge vlug hun vlerken slaan?
            Klap-klap-klap,
        ze vallen neder,
    beetende op mijn dak, voortaan.

            Klap-klap-klap,
        de veêren stuiven,
    want hun baaike, groef en fijn,
            klap-klap-klap,
        m'n dertien duiven
    boetende, in de zonne, zijn.

Kortrijk, 10/2/1898