Karel ende Elegast/Deel 2
| < Karel ende Elegast/Deel 1 | Karel ende Elegast/Deel 2 | Karel ende Elegast/Deel 3 > |
|---|
Bequaemgroepe: Karel ende Elegast
205
Hoer goet stelen ende rouen
Nv mach ic hem wel ghelouen.
Die leuen bider auontuer
Si weten wel dat si verbueren.
Lijf ende goet machmense vaen
210
Men doetse hangen ende thooft of slaen
Of steruen arger doot
Horen anxte is dicke groot
Nemmermer en gheualt mi dat
Dat ic man doer cleynen scat.
215
Steruen doe in al mijn leuen
Ic hebbe elegast verdreueuen
Om cleyne sake wt minen lande
Die dicke set sijn lijf te pande.
Om tgoet daer hi bi leeft
220
Ic wane hi dicke sorghe heeft.
Hi en heeft lant noch leen
Noch ander toeuerlaet geen
Dan hi mit stelen can beiaghen
Daer op moet hi hem ontdraghen.[fol. 6r]
225
Ic nam hem tlant des was hi heere
Dat mach hem nv wel rouwen seere
Beide borch ende lant
Des was ic herde onbekant
Want hi hadde in sine scaren
230
Die met hem onthouden waren
Ridders serianten een ghetal.
Die ic heb onterft al
Beyde van lande ende van goede
Nv volghen si hem al doer armoede
235
Ic en laetse niewers gedueren.
Diese onthilde ic daden verbueren
Beyde borch ende leen
Hi en heuet toeuerlaet gheen
Hi moet hem al onthouden
240
In wildernissen ende in wouden
Ende moet alleene beiaghen
Daer si hem alle op ondraghen
Mer so vele isser an
Hi en steelt gheenen armen man
245
Die bi sijnre pinen leeft
Dat pelgrim ofte coepman heeft
Laet hi hem gebruken wel
Mer hi en versekert nyemant el.
Bisscoppen ende canoniken
250
Abden ende moniken
Dekenen ende papen
Daer hise can betrapen[fol. 6v]
Comen si in sijnre werde.
Hi neemt hem mulen ende peerde
255
Ende steectse vut haren ghereyde
Dat si vallen op die heyde
Ende neemt hem mit sijnre cracht
Al dat si daer hebben bracht
Siluer cleeder facelment
260
Dus beiaecht hi hem ontrent
Daer hi die rike lieden weet.
Hy neemt hem haren scat ghereet
Beyde siluer ende gout:
Sinen list is menichfout
265
Nyemant en cannen gheuaen.
Nochtan heefter om ghedaen
Menich man sine cracht.
Ic woudic nv in deser nacht
Sijn gheselle mochte wesen.
270
Ay heere god helpt mi tot desen
[.]It deser talen voer hi voort.
Die coninc ende heeft verhoort
Hoe een ridder quam gheuaren
Inder seluer ghebaren.
275
Als die riden wil verholen
Met wapenen swart als colen
Swart was helm ende schilt
Die hi aenden hals hilt
Sinen halsberch mochtmen louen[fol. 7r]
280
Swart was den wapenroc daer bouen.
Swart was dors daer hi op sat
Ende quam enen sonderlingen pat
Dwers riden doer den woude
Alsen die coninc ghemoeten soude.
285
Segende hem en was in vare
Ende waende dat die duuel ware
Om dat hi was so swart al
Den riken god hi hem beual.
Hi pensde in sinen moet
290
Gheualt mi quaet ofte goet:
En vlie te nacht doer desen.
Ic sel der auonturen genesen.
Nochtan weet ic te voren wel
Tis die duuel ende niemant el
295
Waer hi van gods aluen yet
Hi en ware so swart niet
Tis al swart peert ende man
Al dat icker aen gemerken can
Ic bidde gode dat hi waket
300
Ic duchte dat mi toren naket
Dat dese mi niet en scende
Ende als hi bet quam ghehende
Seghende hi hem ende was in vare
Ende waende dat die duuel ware.
305
Ende die swarten ridder heeft vernomen
Den coninc teghen hem comen.
Pensde hi in sinen sin
Dese is verdoelt hier in.[fol. 7v]
Ende heuet sinen wech verloren
310
Ic mach dat aen hem verhoren
Hi salder laten die wapen sijn
Die die beste sijn in schine
Die ic in seuen iaren sach.
Si verlichten als den dach.
315
Van steenen ende goude
Wanen quam hi inden woude.
Ten was noyt arm man
Die sulcke wapen droech an
Ende sulc ors hadde bescreden
320
So sterc ende van scone leden
DOen si quamen te gemoeten
Leden si al sonder groeten
Deen besach den anderen wel
Mer si en seyden niet el
325
Als hi den coninck was leden
Diet swart ors had bescreden:
Hilt hi stille ende dochte
Wye die ander wesen mochte
Waer om dat hi aldus lijt.
330
Ende sijnre talen aldus vermijt
Datti mi niet en groete
Doen hi mi ghemoete
Ende om gheen dinc en vraghet
Ic wane dat hi quaet iaghet.
335
Waer ic seker van dien:
Dat hi quame om verspien[fol. 8r]
Datti mi ofte mine
Brenghen wilde in pine
Teghen den coninc die ic ontrade
340
Hi en lede te nacht sonder scade
Wat node soude hi iaghen.
Achter bosschen ende haghen
Ofti mi niet en sochte
Biden heere die mi ghewrochte
345
Hine ontrijt mi te nacht
Ic sel proeuen sine cracht
Ic willen spreken ende kennen
Hy mach sulc sijn ic sel winnen.
Sijn ors ende dat hi heuet an.
350
Ende doen met lachter keeren dan
Hi es hier comen als een domme
Met dien werp hi sijn ors omme
Ende volchde den coninc naer
Doen hien achterhaelde daer
355
Riep hi lude ridder ontbeyt
Waer na ist dat ghi rijt
Ic wil weten wat ghi soect
Ende iaecht ende roect
Eer ghi mi ontrijt van hier
r
360
Al waerdi noch so fier
Ende so diere uwer tale
Berechtes mi so doedi wale
Ic wil weten wie ghi sijt
Ende waer ghi vaert op dese tijt[fol. 8v]
365
Ende hoe dat v vader hiet
En machs v verlaten niet
[.]Oen antwoerde die coninc
Ghi vraget mi so menich dinc
En wistu hoe berechten:
370
Ic heb lieuer dat wi vechten:
Dan ic v seide bi bedwanghe
So haddic gheleeft veel te langhen
Dat mi een man dwinghen soude
Van dinghen die ic niet en woude
375
Berechten ten ware mi lief
Coemter mi goet af of miskief
Wy sullen desen strijt nv scheyden
Ende becorten tusschen ons beyden
Des conincs schilt was verdect
380
Hi en wildes niet voeren ontdect
Om teyken datter aene stoet
Hi en wilde niet dat men waer vroet.
Dat hi ware die coninck
Si worpen omme met deser dinc:
385
Haer orssen sterc ende snel
Si waren beyde ghewapent wel.
Hare speeren waren sterc
Si versaemden in een perc
Mit sulcken nide onder hem tween
390
Dat dorssen boghen ouer gaer been
Manlic vingen si ten swaerde
Als die vechtens begaerde[fol. 9r]
Si vochten een langhe wile
Datmen gaen mochte een mile
395
Die swerte was sterc ende snel
Ende sine consten waren fel
So dat die coninc was in vare
Ende waende dat die duuel ware
Hi sloech den swarten opten schilt