Kleine gedigten/De eenzaamheid

← Flipje, de vader en de tuinman

De eenzaamheid door Hieronymus van Alphen

Index →

Uit Kleine gedigten voor kinderen

De eenzaamheid

Denk niet, lieve speelgenooten!
Dat de tijd mij heeft verdroten,

Toen ik gistren zat alleen.

Die vermaak heeft in het lezen,
Hoeft geen eenzaamheid te vreezen.

Maar is altoos wel te vreên.

Vader zegt, dat brave menschen
Dikwijls naar die uurtjes wenschen;

Dikwijls naar hun kamer gaan,

Om in oude en nieuwe boeken
Wijze lessen op te zoeken:

En dat staat mij wonder aan.

'k Wou zo graag verstandig wezen,
En ik worde ook graag geprezen,

'k Zeg: zo als het bij mij leid;

Dient er dan, om veel te weten,
Menig uurtje nog gelezen,

Welkom! welkom! eenzaamheid!