Navonkeling/Eerezuilen
Uiterlijk
← Zelfbewustheid | Navonkeling (1854) door Willem Bilderdijk | Noodhulp → |
Uitgegeven in Schiedam door H. A. M. Roelants. |
Eerezuilen.
—Monumentum aere perennius,
Regalique situ Pyramidum altius.
Een eerzuil hechter dan metaal,
En hooger dan de Pyramieden
[ 55 ]Die aan de wolk heur spitsen bieden;
Die regen, wind, noch zonnestraal,
Noch tijdreeks, ooit om verr’ zal stooten;
Ik gun u dien, mijn Kunstgenooten,
Zoo goed alk kaak of geeselpaal.
En hooger dan de Pyramieden
[ 55 ]Die aan de wolk heur spitsen bieden;
Die regen, wind, noch zonnestraal,
Noch tijdreeks, ooit om verr’ zal stooten;
Ik gun u dien, mijn Kunstgenooten,
Zoo goed alk kaak of geeselpaal.
Maar dat het laf en dom gebroed
Dat thands den naam voert van Poëeten
(Gezond verstand en taal vergeten,)
Naar paarlen in den misthoop wroet,
En dan malkander wil verplichten
Met zuilen IN HUN HART te stichten,
Dat stuit mij, zoo ik ’t zeggen moet.
Dat thands den naam voert van Poëeten
(Gezond verstand en taal vergeten,)
Naar paarlen in den misthoop wroet,
En dan malkander wil verplichten
Met zuilen IN HUN HART te stichten,
Dat stuit mij, zoo ik ’t zeggen moet.
Een EERZUIL, in het HART gesteld!
Een Eerzuil, die de wolk moet trotsen,
Bestendig als inwrikbren rotsen, —
Zoo groot pas als een bakerspeld!
ô Wat een prachtige verooning,
Wel waardig een Eyptische Koning,
Zoo ’t hart hun niet de keel ontzwelt!
Een Eerzuil, die de wolk moet trotsen,
Bestendig als inwrikbren rotsen, —
Zoo groot pas als een bakerspeld!
ô Wat een prachtige verooning,
Wel waardig een Eyptische Koning,
Zoo ’t hart hun niet de keel ontzwelt!
’t Is waar, zy blazen wonder fel,
En weten ’t lijf er naar te zetten,
Als ’t aankomt op wat loftrompetten:
Hun longen maken ’t overwel!
Maar ’t hart…? Och, ’t mag wat rooks verslikken,
Een peperkorntje deed het stikken,
Een druifkorl zat er in den knel.
En weten ’t lijf er naar te zetten,
Als ’t aankomt op wat loftrompetten:
Hun longen maken ’t overwel!
Maar ’t hart…? Och, ’t mag wat rooks verslikken,
Een peperkorntje deed het stikken,
Een druifkorl zat er in den knel.
Nu! Of gy ’t rekt of openspart
Met blazen, proeften, poffen, brommen;
Al sticht ge er zuilen of kolommen
Voor ieder uws gelijken Bard;
Ik zal het aanzien zonder pruilen:
Ik wil Paleis noch Eerezuilen,
Ja zelfs geen plaatsjen, in uw hart.
Met blazen, proeften, poffen, brommen;
Al sticht ge er zuilen of kolommen
Voor ieder uws gelijken Bard;
Ik zal het aanzien zonder pruilen:
Ik wil Paleis noch Eerezuilen,
Ja zelfs geen plaatsjen, in uw hart.
1824.