— 352 —
schoon, ten einde daaruit fluiten te vervaardigen, die hen later tot den krijg moesten aanvuren. Dergelijke fluiten uit menschenbeenderen gemaakt, vindt men ook tegenwoordig nog dikwijls in de gehuchten der Caraïben. Geheel onwaar intusschen was de beschuldiging niet, want bij de groote feesten stond het een ieder vrij om van het vleesch, dat bij het afkooken der beenderen was overgebleven, te proeven. Ook schijnt het waar te zijn, dat de Caraïben hunne verslagene vijanden het hart uitsneden, ten einde dit te droogen en tot poeder te brengen. Van dit poeder mengde men bij de drinkgelagen een weinig in de bekers der feestvierenden, ten einde hunnen moed aan te wakkeren en hunne verachting van alle doodsgevaar te verhoogen. (Naar r. schomburgk, Reise in Brit. Guiana, II Th. S. 430.)
