— 38 —
de aarde zich niet in eenen cirkel, maar in eene ellips rondom de zon beweegt? Men zoude anders denken, dat de aantrekkingskracht, die de zon op haar uitoefent, omdat ze altijd even sterk is, haar ook altijd op gelijken afstand moest houden, en dat zij bij gevolg eenen volmaakten cirkel om de zon beschrijven moest.
Om ons dit nog al ingewikkeld vraagstuk te verklaren, moeten wij letten op een verschijnsel, hetwelk onder ieders waarneming valt. Indien twee verschillende krachten in denzelfden tijd in verschillende rigtingen op een ligchaam inwerken, zal dat ligchaam niet de rigting van de eene of de andere kracht volgen, maar in eene tusschen die beide inliggende rigting worden voortgestooten; het zal, gelijk men het in de mathematische kunsttaal noemt, in gaan in de diagonaal van den parallelogram.
Als op een ligchaam (zie fig. 2,3,4) in a geplaatst, op hetzelfde
punt des tijds twee krachten inwerken, de eene in de rigting e a met een vermogen om in eene bepaalde tijdsruimte dat ligchaam van a tot b te verplaatsen, de andere in de rigting f a met een vermogen om het in datzelfde tijdsbestek van a naar d over te brengen, dan zal het niet in de rigting a d of a b, maar juist in
