Pagina:Album der Natuur 1856 en 1857.djvu/887

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
71
WETENSCHAPPELIJK BIJBLAD.

laatste, ver van groote steden, in vertrouwde gemeenschap met de natuur levende, elk jaar door het periodisch terugkeeren der jaargetijden dezelfde tooneelen, dezelfde verhuizende of blijvende diersoorten voor zich ziende optreden, hebben daardoor de dieren leeren kennen, die eigen zijn aan de streken, welke zij bewonen, en scheppen er behagen in om deze in al de tijdperken van hun leven waartenemen. De plattelandsbewoner, de jager en de visscher, wanneer zij met een geest van waarneming begaafd zijn, zijn rijk aan notiën, die in de boeken ontbreken. De meesten echter van hen denken er niet aan om hunne opmerkingen aan het publiek mede te deelen. Verscheidene hunner aanwijzingen zouden trouwens niet de stof kunnen opleveren voor een werk ex professo, en zouden op eene nuttige wijze eene plaats innemen in een werk als het onze; daarom noodigen wij hen uit om zich met ons in betrekking te willen stellen en om de feiten mede te deelen, die zij in de gelegenheid zijn geweest om aangaande de fauna van hunne omgeving te verzamelen." (Cosmos, 10 Juillet 1857, p. 32).

D. L. 
 

Werking van een aanhoudenden elektrischen stroom op den nervus sympathicus. Wij vinden in de Nuovo cimento een kort verslag van eenige proeven, gedaan door den graaf filippo linate, ten einde de werking van een aanhoudenden elektrischen stroom op den nervus sympathicus in het licht te stellen. De batterij door den proefnemer gebezigd was eene van daniel van acht elementen; de positive elektrode had gemeenschap met het epigastrium, de negative met den rug. Wij zullen ons bepalen bij het opgeven der slotsommen. Wanneer de aanhoudende stroom gedurende eenigen tijd op een gezond man, van middelbaren leeftijd en gewone krachten, zóó wordt aangewend, dat hij op de gezamenlijke zenuwen van den nervus sympathicus werkt, dan heeft hij tot gevolg: 1°. een krachtiger en sneller bloedsomloop, waarbij het getal der slagen van den pols ongeveer met een zevende vermeerderd wordt: 2°. eene verhooging van de werkzaamheid der ademhalingsverrigtingen met ongeveer een zevende: 3°. vermeerdering in de urine van de gewone hoeveelheid ureum met een vierde ongeveer, van het acidum uricum met ten minste een derde, en van de zouten met anorganische bases met het dubbele; 4°. verhooging van de werkzaamheid der verrigtingen van maag en darmen, en eene meer gemakkelijke assimilatie des voedsels. De aanhoudende stroom zou dus inderdaad als een krachtig opwekkingsmiddel werken. (Cosmos, 17 Juillet 1857, p. 63).

D. L.