Hieruit blijkt overtuigend, dat er geen scherper en gemakkelijker middel, dan juist in den stereoskoop bestaat, om zulke geringe verschillen zigtbaar te maken. Wil men dus beslissen, of twee gedrukte papieren, die hetzelfde bevatten, afkomstig zijn van dezelfde gegraveerde plaat, van dezelfde typenverbinding, of van verschillende, dan behoeft men ze slechts naast elkaar in den stereoskoop te plaatsen. Voor banknoten, coupons en andere papieren van waarde, vindt men dus in dit werktuig een herkennings- en onderscheidingmiddel der echte van valsche, zoo scherp en onbedriegelijk als er tot nog toe geen bekend was. Dove berigt dan ook, dat eene zeer goed nagemaakte pruissische banknoot, op deze wijze met eene echte vergeleken, dadelijk eene menigte verschillen zoo duidelijk vertoonde, dat niemand een oogenblik kon aarzelen te verklaren, dat beide onmogelijk van dezelfde plaat konden afkomstig zijn.
Het spreekt wel van zelf, dat men in vele gevallen tot deze vergelijking een stereoskoop met grooter gezigtsveld, dan de thans overal gebruikelijke brewstersche zal behoeven. De oudstbekende stereoskoop, die van wheatstone, zooals die door Reft. reeds in den eersten jaargang van dit Album is beschreven, zal daartoe dan zeer geschikt zijn. Ongelukkig ziet men daarin het gedrukte noodzakelijk als spiegelschrift. Wie er prijs op mogt stellen ook dit nadeel opgeheven te zien, kan dit verkrijgen door twee prisma's, een voor elk der spiegels geplaatst, en waarin door totale reflectie zich de beelden nogmaals omgekeerd en dus regt vertoonen.
Zou door het bekend worden van dit onderzoekingsmiddel het nut daarvan tegen vervalschingen niet grootendeels verdwijnen, omdat de vervalschers daardoor tegelijk het middel ter beoordeeling van het al of niet toereikende in de getrouwheid hunner navolging wordt aan de hand gedaan? Wie de verbazende geringheid der verschillen in aanmerking neemt, welke daardoor zigtbaar worden gemaakt en de bijna onoverkomelijke zwarigheden in het maken eener kopie, welke de stereoskopische beproeving kan doorstaan, zal het met dove eens zijn, die beweert dat het bekend worden dier beproevingswijze eer als een afschrikkingsmiddel kan dienen.
Prof. henry's proefnemingen met trillende stemvorken.—Het Smithonian Report (Annual report of the board of regents of the Smithsonian Institution) over 1856 bevat onder anderen een opstel van den secretaris dier stichting. Prof. henry te Washington, over de toepassing der geluidsleer op publieke gebouwen. Al is men het ook aangaande de geldigheid der gevolgtrekkingen, die hij daaruit ten opzigte van zijn eigenlijk onderwerp afleidt, met den schrijver op
