19 Nov. j.l. bood boussinguault eene verhandeling van barral aan, waarin deze het bestaan van phosphor-verbindingen in den dampkring heeft aangekondigd. Barral onderzocht zoowel het regenwater te Parijs, als dat in het vrije veld in platinabakken opgevangen, en bevond, dat in beide gevallen de betrekkelijke hoeveelheid van het door de methode van chancel afgescheiden phosphorzuur nagenoeg gelijk was, hoewel zij op onderscheiden tijden verschillen kan van 2 tot 11 per mille der stoffen door de uitdamping achtergelaten, beantwoordende aan 0,05 tot 0,09 milligr. per liter regenwater. B. berekent daaruit, dat jaarlijks op een bunder land omstreeks 400 gram phosphorzuur met het regenwater nedervalt. Daar nu, volgens de onderzoekingen van bousinguault, een mud koren aan een bunder bouwgrond 1 kilogram phosphorzuur onttrekt, en een gewone oogst van een bunder 7 tot 8 mudden bedraagt, zoo zouden, door braakligging alleen, omstreeks 20 jaren gevorderd worden om uit den dampkring het door een enkelen oogst verloren phosphorzuur aan den bouwgrond terug te geven.
Overigens doet barral opmerken, dat, hoewel hij den phosphorus als phosphorzuur bepaald heeft, hij daarmede geenszins wil te kennen geven, dat deze stof alleen als zoodanig en verbonden met bases in den dampkring aanwezig is. Hij meent veeleer, dat ook de vele, in den dampkring zwevende kleine stofdeeltjes, die van organischen oorsprong zijn, een goed deel van den gevonden phosphorus leveren, en dat welligt ook geringe hoeveelheden van phosphorwaterstof daarin voorhanden kunnen zijn. (l'Institut No. 1403).
Middel ter verkrijging van zelfontvlambaar phosphorwaterstof.—Graham heeft reeds voorlang getoond, dat niet van zelf ontvlambaar phosphorwaterstofgas deze eigenschap in hoogen graad erlangt door bijmenging eener uiterst geringe hoeveelheid salpeterig zuur. Landolt heeft nu eene methode aangegeven om dit tot eene eenvoudige collegieproef te maken.
Men bereidt niet zelfontvlambaar phosphorwaterstofgas naar de methode van rose, door verwarming van phosphorus met eene geconcentreerde potaschloog, waarbij ongeveer het dubbele volume alkohol is gevoegd, en leidt het gas in salpeterzuur, dat zich in eene kleine porseleinen schaal bevindt. Wanneer dit zuur een spec. gewigt van 1,34 heeft en door uitkoking vooraf van alle salpeterig zuur bevrijd is, dan stijgen de gasbellen daaruit op in de lucht, zonder te ontvlammen. Voegt men echter bij het vocht een of twee droppels rood rookend salpeterzuur, dan ontbrandt elke luchtbel. Indien men er nu nog meer salpeterig zuur bijvoegt, dan houdt de zelfontvlamming weder op, omdat dan de oxydatie reeds in het vocht plaats grijpt. Zonder twijfel veroorzaakt
