Pagina:Bilderdijk, Navonkeling 2 (1854).djvu/29

— 31 —

Lokken u de bonte kleuren
 Van een valschen bloemhof uit;
Laaft, verkwikt u aan de geuren
 Van dees thijm en ’t heidekruid.
Hier moogt gy uw lust verzaden;
Hier in zuivre plassen baden;
 Hupplen in ’t verfrisschen groen;

Blijft gedwee, onnoozle schapen, waar zijn arm u mag behoên!

Ginds omgrimt U fel van tanden
 ’t Aartsvijandig wolfgebroed,
 Onverzaadbaar naar uw bloed,
Gierende om u aan te randen.
 Vlijt u onder ’s Herders staf,
 Lieve lamm’ren; wijkt niet af!

Schijnen u de middagstralen
 Somtijds wat te fel op ’t hoofd;
Laat geen nieuwsgiere oogen dwalen
 Waar dat boschjen schuts belooft.
Daar, daar loert de felle roover;
In de lommer van dat lover
 Is de schuilplaats van zijn woên.

Blijft gedwee, onnoozle schapen, laat uw Herder u behoên.

Hy, hy kent de veldgewassen
 ’t Heilzaam voedsel, u bereid.
 Waar zijn trouwe hand u weidt,
Zal de dood u niet verrassen;
 Buigt, u onder ’s Herders staf:
 Moedwil loopt in eigen straf!

Waar zijn trouwe wachters waken,
 Daar is veiligheid en rust,
Zal geen vijand u genaken;
 Zoekt, ô zoekt geene andre lust.
Hier in thijm- en klaverstreken,
Hier by de onverdachten beken,
 Moogt gy hart en lust voldoen:

Blijft gedwee, onnoozle schapen, laat uw Herder u behoên!

1824.

---