Pagina:Bosboom-Toussaint, De vrouwen van het Leycestersche tijdvak tweede deel (1886).pdf/58

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

Bij ieder woord scherper en dreigender blik van Wilkes, en meer zichtbare ontsteltenis bij Fabian; maar hoe het ook ware, dit kon verklaard worden uit de onrust van een zoon over de ontvangst van een vader, dien hij door eenige dwaze stappen, door misdrijf of wat ook, had beleedigd. De Graaf van Derby liet zich niet lang wachten. Het was een ernsthaftig en waardig grijsaard, wiens trekken, wij moeten het toestemmen, zooals Wilkes en Norrits zelf, zeer groote gelijkenis hadden met die van Fabian, wiens verouderd en verwelkt voorkomen wel niet met zijn twintig jaar rijmde, maar toch verklaard kon worden uit het woest en ongeregeld leven, vol hartstochten en ondeugden, dat een zulk joagmensch moest hebben doorgeleefd.

Om onzen lezers een goed gezicht te geven op het tooneel, dat volgt, moeten wij doen opmerken, dat werkelijk de zoon van den Graaf van Derby, door Vlaanderen heen, zich naar ’t leger van Parma had begeven, zoo men zeide zonder voorkennis en tegen den wil der Koningin; maar als men bedenkt, hoe groot een angst en een opzien Elisabeth had tegen een vormelijken oorlog met Spanje, hoeveel panischen schrik de aangevangen uitrusting der Spaansche Armada in Engeland had verspreid, en zich daarbij voorstelt de weifelende, wankelmoedige en onbestemde houding, die Elisabeth aannam in sommige zaken van het hoogste gewicht, en die als het kenmerkende harer diplomatie is, die zij voornamelijk heeft gebruikt in de Spaansche en Nederlandsche zaken; zou het niet te verwonderen zijn, dat zij niet vreemd is geweest aan den tocht van den jongen man; dat zij hem heeft gebruikt om door schijnbare onderhandelingen, die zij altijd verloochenen kon, den staat van schijnvrede te rekken, of den oorlog op te houden, en dus aan des vijands bewegingen het ongewisse te geven, waarvan zij wist hoe het verlamde… en dat zij daartoe liever een jongmensch, die van