spreek niet van den Infant; hebt gij dan waarlijk gemeend koningin van Portugal te worden?
— Bedrogen, bedrogen, Heilige Maagd, en ik heb het verdiend! gilde Andrea in verbijstering van het paard springende.
— Een weinig, dat is niet te ontkennen, hoe zoudt gij mij anders gevolgd zijn. Maar gij zult, gij moet mij vergeven. Ik zal alles goed maken… Ik, ik heb u hartstochtelijk lief. De Infant .denkt niet aan u. Hij is verloofd aan Eleonora, Hertogin van Visea. En hij zal spoedig huwen.
En dit zeggende, vatte hij met heftigheid haar arm en dreef haar voort naar het strand. Zij trachtte te ontsnappen, en wilde zich In radeloozen angst neerstorten in de golven. Hij hield haar terug, dat was eene akelige worsteling; die vrouw, welke plicht en eer en geweten had verzaakt, om tot zulk eene teleurstelling te komen, en die nu te kiezen had tusschen den zondigen dood der wanhoop of het volgen van een bedrieger. Nog meer, de keuze was haar ontzegd. De krachtige man sleurde haar voort naar het vaartuig. Matrozen lichtten de ankers, de bootsman nam het roer, en een schip zeilde weg van de kust.
Algerijnen hebben het later genomen. Twee Spanjaarden, uit Afrikaansche boeien verlost, hebben naderhand verhaald, hoe een Portugeesch edelman onder slavenarbeid bezweken was, en hoe eene schoone Christenslavin, die zich Andrea noemde, bij een opstand in een harem was verworgd geworden.
Andrea heeft wel geboet!
Toen het proefjaar ten einde was, trof eene groote grieve Johanna van Portugal. De Infant bleef zonder erfgenaam, en de staten des lands verzettenden zich tegen de gelofte der Prinses. Don Johan, die haar weder bezocht, en die met zachtheid niets had kunnen verkrijgen, eindigde met toorn. Hij bedreigde zelfs de kloosterlingen, die
