Deze pagina is proefgelezen
van een zoon, die, door uw zorgen
vier en twintig jaar gekweekt
om volzalig te herleven
in uwe armen is verbleekt! [1]
Ja, wy zwijgen en berusten
by ’t ontvallen van een Vorst, [2]
van wiens leven onze liefde
zich zoo veel beloven dorst
by verwachting en verzuchting,
thands verijdeld hier beneên, —
nooit vergeefs toch neêrgeworpen
voor den Hoorder der gebeên.
Midden in de diepen weemoed,
in den dubblen harterouw,
geeft ons God nog feest te vieren,
Uw verjaarfeest, dierbre vrouw.
Weder dan een jaarkring verder
op dees doornenteelende aard,
onder wiss’lend leed en vreugde
voor het lievend hart gespaard
van het teder, aan uw zijde
zich steeds vaster klemmend kroost!
van den gade, wien uw aanblik
steeds bemoedigt, staâg vertroost,
lieve levengezelline
naar een hooger levensdoel!
Ach! tot kwijting van ’t aandoenlijkst,
hartvervullend vreugdgevoel,
wat beteekent keur van woorden,
wat, geschenken en schoon,
ter erkenning van die liefde,
of die moederzorg ten loon,
(neem dit luttel feest vereering
toch met welgevallen aan!)
by een enkle zucht des harten
door het uw’ zoo wel verstaan, —
by een enkle zucht des harten
tot den Gever alles goeds,
vier en twintig jaar gekweekt
om volzalig te herleven
in uwe armen is verbleekt! [1]
Ja, wy zwijgen en berusten
by ’t ontvallen van een Vorst, [2]
van wiens leven onze liefde
zich zoo veel beloven dorst
by verwachting en verzuchting,
thands verijdeld hier beneên, —
nooit vergeefs toch neêrgeworpen
voor den Hoorder der gebeên.
Midden in de diepen weemoed,
in den dubblen harterouw,
geeft ons God nog feest te vieren,
Uw verjaarfeest, dierbre vrouw.
Weder dan een jaarkring verder
op dees doornenteelende aard,
onder wiss’lend leed en vreugde
voor het lievend hart gespaard
van het teder, aan uw zijde
zich steeds vaster klemmend kroost!
van den gade, wien uw aanblik
steeds bemoedigt, staâg vertroost,
lieve levengezelline
naar een hooger levensdoel!
Ach! tot kwijting van ’t aandoenlijkst,
hartvervullend vreugdgevoel,
wat beteekent keur van woorden,
wat, geschenken en schoon,
ter erkenning van die liefde,
of die moederzorg ten loon,
(neem dit luttel feest vereering
toch met welgevallen aan!)
by een enkle zucht des harten
door het uw’ zoo wel verstaan, —
by een enkle zucht des harten
tot den Gever alles goeds,