Deze pagina is proefgelezen
van strijders. Oversten en ridderlijken loten:
Toledoos, uit één tronk met Alva voortgesproten,
Monroy, Arosteguy, de Silva, Carvajal,
met Torres, uit het bloed der kroon van Portugal,
met Barcamonte, del Villar en Espinosa,
Zaéna, d’ Avalos, — en gy, vooral, Mendoza!
uit glorierijker huis geboren, dan wellicht
het huis uws Konings zelf, dat voor den praal schier zwicht
uws breeden stambooms en zijn tallelooze zonen
uit twintig takken, met Hertogelijke kroonen
en Gravenwrongen en banieren overlaân,
de prijs van ridderdeugd en oorlogsheldendaân
niet slechts, maar wijsheid mede, aan ’t roer der Koninkrijken,
in ’t purper van de Kerk bewezen, by het prijken
ook met de palm der Kunst! — Beklaagbre, wien dees dag
geen nieuwe lauweren om ’t voorhoofd slingren mag.
Geen afkomst baten zal uit zoo doorluchte Vaadren,
geen onverbasterd bloed in eigen levensaadren,
geen titels eener Gade, erfdochter van Colon,
die met America Castielje en Arragon
vermenigvildigde. — ’t Is in dit natte Noorden
ons, zonen van Euphraat-, Jordaan- of Ebroboorden.
te kil, — te kil voor ’t minst, wanneer geen schooner zaak
den arm te wapen draagt, dan Inquisitiewraak,
den middeneeuwsche Kerk ter heillooze eerbetooning,
tot elken prijs gewild door een ontzinden Koning. —
Ga, eedle Arragonees, ga, fiere Castiljaan!
zing van uw Cids den roem, waarvoor de Halvemaan
van uit Asturiës onwinbren hoek bedwongen,
verbleekte en nederzeeg, van plek tot plek verdrongen
tot Calpes ovezij! of brenge later dag
u versche gloriën uit grootschen slag op slag
by Salamancaas en Toulousen, op de Gallen
behaald naast Wellington, — uit Saragossaas wallen,
het aandeel van wier asch in d’ Europeeschen strijd
uw Palafoxen zelfs door Moscow word’ benijd!…
Maar in zijn duinen is de koele Nederlander
te huis en meester. Ziet! èn ros èn staf èn stander
en voeten glijden uit ’t doolhof van dit zand.
Gy zult dees avond nog, roemruchtige Admirant!
Toledoos, uit één tronk met Alva voortgesproten,
Monroy, Arosteguy, de Silva, Carvajal,
met Torres, uit het bloed der kroon van Portugal,
met Barcamonte, del Villar en Espinosa,
Zaéna, d’ Avalos, — en gy, vooral, Mendoza!
uit glorierijker huis geboren, dan wellicht
het huis uws Konings zelf, dat voor den praal schier zwicht
uws breeden stambooms en zijn tallelooze zonen
uit twintig takken, met Hertogelijke kroonen
en Gravenwrongen en banieren overlaân,
de prijs van ridderdeugd en oorlogsheldendaân
niet slechts, maar wijsheid mede, aan ’t roer der Koninkrijken,
in ’t purper van de Kerk bewezen, by het prijken
ook met de palm der Kunst! — Beklaagbre, wien dees dag
geen nieuwe lauweren om ’t voorhoofd slingren mag.
Geen afkomst baten zal uit zoo doorluchte Vaadren,
geen onverbasterd bloed in eigen levensaadren,
geen titels eener Gade, erfdochter van Colon,
die met America Castielje en Arragon
vermenigvildigde. — ’t Is in dit natte Noorden
ons, zonen van Euphraat-, Jordaan- of Ebroboorden.
te kil, — te kil voor ’t minst, wanneer geen schooner zaak
den arm te wapen draagt, dan Inquisitiewraak,
den middeneeuwsche Kerk ter heillooze eerbetooning,
tot elken prijs gewild door een ontzinden Koning. —
Ga, eedle Arragonees, ga, fiere Castiljaan!
zing van uw Cids den roem, waarvoor de Halvemaan
van uit Asturiës onwinbren hoek bedwongen,
verbleekte en nederzeeg, van plek tot plek verdrongen
tot Calpes ovezij! of brenge later dag
u versche gloriën uit grootschen slag op slag
by Salamancaas en Toulousen, op de Gallen
behaald naast Wellington, — uit Saragossaas wallen,
het aandeel van wier asch in d’ Europeeschen strijd
uw Palafoxen zelfs door Moscow word’ benijd!…
Maar in zijn duinen is de koele Nederlander
te huis en meester. Ziet! èn ros èn staf èn stander
en voeten glijden uit ’t doolhof van dit zand.
Gy zult dees avond nog, roemruchtige Admirant!
