 N°. 28. 1868. Zondags-Lektuur voor het Katholieke Nederlandsche Volk
| ||
| UITGEGEVEN DOOR De Administratie van de Katholieke Illustratie St. Jorisstraat. - 's Hertogenbosch. Bij HENRI BOGAERTS, opvolger van P.N. VERHOEVEN Drukker en Boekhandelaar van Z.H. Paus Pius IX. |
ONDER REDACTIE VAN H.A. BANNING en J.W. THOMSON, MET MEDEWERKING VAN Aug. SNIEDERS Jr., Dr. J. Ren. SNIEDERS, den ouden en jongen VALENTIJN en meer andere Katholieke Letterkundigen. |
Elk Vel van 8 pag. kl. fol. kost slechts 6½ Cents. Men teekent in voor een geheelen jaargang bij alle Boekhandelaren en bij de Administratie. |
| INHOUD: De Hertog de Luynes. ― Anastasia. ― De Schoenpoetsers in Londen. ― Massa Carrara. ― Brief van een Nederlandsch pauselijk Zouaaf aan zijne ouders. ― Iets over de tijdrekening. ― Allerlei. | ||
DE HERTOG DE LUYNES.
Bij het, zien van den naam, die onder nevensstaand portret prijkt, herinneren velen onzen lezers zich zeker den man, die, zoodra de Katholieke Fransche bladen eenige maanden geleden even als bij ons de Tijd inschrijvingen openden ten behoeve van den Paus en diens dapper leger, eene gift van 50.000 francs naar de Union zond; die kort daarop in gezelschap van zijn kleinzoon, den hertog de Chevreux en eenige andere aanzienlijke edellieden naar Rome toog om zich ter beschikking te stellen van Zijne Heiligheid; die zich vervolgens aan de verpleging der gekwetste Zouaven toewijdde en op den 18 December l.l. stierf ten gevolge van eene verkoudheid, die hem beving, nadat hij een gekwetsten Zouaaf met zijn mantel had bedekt.
Gerust mogen wij beweren, dat de hertog de Luynes zich de achting en eerbied der Katholieken, ook der Nederlandsche, heeft waardig gemaakt, en dat hij, die weet welk een groot geleerde genoemde hertog was, hem nog daarbij de hulde zijner bewondering brengen zal. Eenige bijzonderheden over dien beroemden man zullen onzen lezers waarschijnlijk aangenaam zijn.
De Hertog de Luynes.
Honoré d' Albert, hertog van Luynes, werd op 15 December 1802 geboren; zijn vader was een ijverig koningsgezinde en weigerde na de Julij-revolutie als Pair van Frankrijk den eed. Zijne moeder, eene Narbonne-Polet, toonde steeds in handel en wandel een vijandin van Napoleon te zijn; dat zij ook Lodewijk Philips niet genegen was, bewees hare ijverige deelneming aan de poging van de hertogin van Berry om de Orleanisten van den troon te stooten. Men kent het einde van de treurige gebeurtenis van 1836; de Hertogin werd gevangen genomen, en de hertog de Luynes zag zich genoodzaakt zijn halve vermogen op te offeren om te voldoen aan de verpligtingen, waartoe zijne moeder zich verbonden had.
Deze daad was niet zoo zeer een bewijs van zijne roijalistische gevoelens, want hij was minder ijverig aanhanger van de legitimisten dan zijn vader, dan wel een bewijs van dankbaarheid voor de gunsten, die de vroegere koningen van Frankrijk aan zijne familie bewezen hadden.
Van jongs af deed de hertog de Luynes zich als een hartstogtelijk beoefenaar der wetenschappen kennen; de vermaken der jeugd hadden minder aantrekkelijkheid voor hem dan de studie; de oudheidkunde en geschiedenis waren zijne lievelingsvakken. De kennis daarvan te bevorderen was altijd zijn doel, en hij spaarde er moeite, tijd noch geld voor. Reeds in 1830, dus nog slechts 28 jaren oud zijnde, werd hij eere-directeur van het Grieksch-Egyptisch museum, dat door Karel X gesticht en door hem ingerigt was.
