Naar inhoud springen

Pagina:De Katholieke Illustratie vol 001.pdf/310

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

N°. 39.
1868.
Zondags-Lektuur voor het Katholieke Nederlandsche Volk


UITGEGEVEN DOOR
De Administratie van de Katholieke Illustratie
St. Jorisstraat. - 's Hertogenbosch.
Bij HENRI BOGAERTS, opvolger van P.N. VERHOEVEN

Drukker en Boekhandelaar van Z.H. Paus Pius IX.
ONDER REDACTIE VAN
H.A. BANNING en J.W. THOMSON,
MET MEDEWERKING VAN
Aug. SNIEDERS Jr., Dr. J. Ren. SNIEDERS, den ouden en jongen VALENTIJN
en meer andere Katholieke Letterkundigen.
Elk Vel van 8 pag. kl. fol.
kost slechts
6½ Cents.
Men teekent in voor een geheelen jaargang bij alle
Boekhandelaren en bij de Administratie.

INHOUD: Mgr. Wilmer. ― Achttien eeuwen. — Geschiedkundige verhalen voor het Katholieke volk van Nederland. — 1. De laatste dagen van Jerusalem. — Californië. ― Koning Theodorus en de Abyssinische kwestie. ― Allerlei.

Mgr. Wilmer.



Nog treurde Nederland over het verlies van den grooten Broere, die flonkerende ster aan het uitspansel der Kerk, toen zich andermaal een smartkreet liet hooren, die in alle katholieke harten weerklank vond: de bisschoppelijke zetel van Haarlem stond ledig; de doorluchtige prelaat, die dezen zetel gedurende acht jaren tot grooten luister verstrekte, was insgelijks heen gegaan, om het loon te ontvangen, dat voor de getrouwe arbeiders 's Heeren wijngaard is weggelegd.

Had God beide vrienden, die in de kracht des levens uit dien wijngaard werden weggenomen, voor eeuwig willen vereenigen in het gezelschap der Engelen en Heiligen voor Zijn troon? Of hadden de Katholieken van Nederland zoo groot eene straf verdiend, dat zij twee zulke uitstekende leidsmannen te gelijk moesten derven? Gods raadsbesluiten zijn onnaspeurbaar en wie zal durven vragen waarom Hij dit aldus heeft gedaan?

Mgr. Wilmer, Bisschop van Haarlem.

De dag waarop de eerste Haarlemsche bisschop van het herboren kerkelijk Nederland zijn werkzaam tijdelijk leven met de eeuwige rust in God verwisselde, was een ware ongeluksdag. Want Mgr. van Vree was evenzeer bemind als geëerd om zijne uitmuntende hoedanigheden van hart en geest. Gedurende vijf-en-twintig jaren had hij in de verschillende bedieningen, waartoe hij door God geroepen was, met nooit verflaauwden ijver die uitmuntende hoedanigheden dienstbaar gemaakt aan het heil der Kerk. De bloesems, die hem als knaap versierden, toen een vroom grijsaard voorspelde dat het nederige Rhenoy eenmaal een bisschop zou voortbrengen, waren tot, kostelijke vruchten gerijpt: vruchten van geloof en liefde, van godsvrucht en wetenschap. Daarom vermengde zich de naam van van Vree met de juichtoonen en dankzeggingen, die in 1853, bij de herstelling der kerkelijke hierarchie en de benoeming der bisschoppen, werden gehoord; maar daarom ook heerschte er groote droefheid, toen slechts acht jaren later het kerkhof van Overveen, met regtmatigen trots, het omhulsel in zijn schoot ontving, dat aan die kostbare parel tot woonplaats had verstrekt.

De Katholieken van Haarlem mogten met regt uitroepen: de kroon is van ons hoofd gevallen! Zij waren als weezen geworden, die den vader en leidsman derven.

Doch God is de Vader der weezen; Hij kastijdt wel maar verlaat de zijnen niet.

Nog in zijn laatste uur had de stervende prelaat de geestelijken, die rondom hem vergaderd waren, met den prins der Apostelen toe-