Pagina:De Volkskrant vol 001 no 013.djvu/1

Uit Wikisource
Deze pagina is niet proefgelezen
1e JAARG.
No. 13
DONDERDAG 25 DECEMBER 1919

DE VOLKSKRANT

ORGAAN VAN DE FEDERATIE DER DIOCESANE R. K. VOLKS- EN WERKLIEDENBONDEN IN NEDERLAND

DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN DONDERDAG

Abonnementsprijs: Voor Bondsleden door tusschenkomst hunner Afdeelingsbesturen 39 cent per kwartaal of 3 ct. per ex. bij vooruitbetaling. Met „De Roskam” 6 ct. per ex. Bondsleden postabonné’s: 50 ct. per kwartaal, met „De Roskam” 70 ct. per kwartaal. Afzonderlijke nos. 5 ct., met „De Roskam” 10 ct. Voor niet-bondsleden franco per post 50 ct. per 3 maanden of f 2.00 per jaar. Met „De Roskam” f 3.00 per jaar. Voor het buitenland verhoogd met meerdere portokosten. Afzonderlijke abonnementen op „De Roskam” f 1.50 per jaar. Advertentieprijs: De prijs der advertentiën is voor de eerste 5 regels f 2.50 elke regel meer 30 cent; voor Bondsleden van 1—6 regels 45 cent. Verder 7½ cent per regel plus 5 cent voor de inningskosten. Alle stukken voor de Redactie, advertentieopgaven en wijzigingen van adressen moeten uiterlijk Dinsdagavond bij de Redactie of Administratie zijn ingekomen, om voor het in die week verschijnende nummer nog in aanmerking te kunnen worden genomen.

REDACTIE: HENRI HERMANS EN CH. VAN DE BILT — REDACTIE- EN ADMINISTRATIE-ADRES: VAN IMHOFFSTRAAT 28, ’S-GRAVENHAGE. TEL. H. No. 1356



Inzending copie.

Met ’t oog op Nieuwjaar moet ons orgaan ook de volgende week een dag vroeger gereed zijn.

Daarom zal alleen copie, die uiterlijk Maandagavond met de laatste post in ons bezit komt, voor plaatsing in aanmerking kunnen komen.

De Redactie.      



Het Hoogtij der Liefde.

„De goedheid en de menschenliefde van Jezus Christus, onzen Verlosser, is ons verschenen.
(Paulus.)      

Stille nacht, heilige nacht. Onder alle nachten, die ooit over deze aarde nederdaalden, was er geen, die meer zegen en vrede bracht, dan die ééne heilige nacht, de nacht van Kerstmis. De heldere schijn van den Kerstnacht, den zaligsten en meest verblijdenden van alle nachten, overstraalt ons nu nog.

Wanneer de scharen van vrome Christenen uit stad en dorp door de nachtelijke stilte de Kerstklokken hooren luiden, die hen naar de H. Mis roepen, wanneer zij allen, ouden en jongen, zich door de winterkoude heen naar de helder verlichte kerk spoeden, wanneer zij op hun tocht in dien vredigen nacht opzien naar den sterrenhemel, dan is het hun, alsof hij zich weer zal openen zooals weleer, in den eersten Kerstnacht en engelen van achter den sluier der eeuwigheid te voorschijn zullen treden en hun jubellied weer opnieuw weerklinken zal: „Eere aan God in den Hooge en vrede aan de menschen op aarde”.

Hoe heerlijk voelen wij ieder jaar deze heilige stemming van vreugde, de vreugde van den nacht van Bethlehem!

Evenals de herders, die vreedzaam hunne kudde hoedden en plotseling door de heerlijkheid Gods bestraald werden, worden allen, allen geroepen tot de aanbidding van den pasgeboren Heiland der wereld, om den oneindig grooten God in de kleine kribbe te aanschouwen en eerbiedig het geheim eener onbegrijpelijke liefde te vereeren.

„Zoozeer heeft God de wereld liefgehad.” Dit woord straalt ons tegen in den Kerstnacht, en het staat geschreven boven het kruis. Liefde, niets dan liefde, Liefde tot het arme, zondige menschdom heeft Hem bewogen, het stralende gewaad der Godheid voor den troon van den Eeuwigen Vader neder te leggen en het dienstkleed van den slaaf aan te trekken. Liefde, niets dan liefde deed Hem het koninklijke paleis te Jerusalem voorbijgaan om ons, armen, die langs de straten liepen, tot zich te roepen, opdat wij Zijne broeders zouden worden, Liefde deed Hein alles vergeten; deed Hem vergeten hoe het trotsche, zich zelf overschattende menschdom, gezondigd had: Hij kwam om hen allen op te heffen uit de diepte van hun val tot de stralende hoogte van kinderen Gods. Liefde, niets dan liefde deed Hem, den Zoon Gods, een Kind der menschen worden, opdat wij, menschenkinderen, weer in waarheid kinderen Gods zouden worden, kinderen van den Vader, Die in den hemel is. Daarom is Kerstmis het hoogtij der heilige liefde: „Zoo zeer heeft God de wereld liefgehad.”

De liefde straalt als eene zon in het donker van den Heiligen Nacht. Zij is het, die hem zoo helder en blijde maakt. Zij is het ook, die de moede, zwoegende menschenkinderen zoo gelukkig, zoo vreugdevol, zoo zalig maakt.

Deze zon der goddelijke liefde werkt opwekkend op het geheele menschdom.

De arbeider en de geleerde, de koning en de bedelaar, vader, moeder en kinderen — ja, vooral de kinderen! — wat is het heden voor hen allen een dag van vreugde, een dag van vrede, een dag vol geluk in het hart, dat hun allen uit de oogen straalt. Het is hun, alsof alle nood en alle zorg van gisteren en van morgen nu vergeten is; alsof alle haat en twist en tweedracht, die anders zoo fel in het alledaagsche leven woeden, nu zwijgen; alsof nu slechts vrede en liefde op aarde regeeren. Waarom? „Omdat de goedheid en de menschenliefde van Jezus Christus, onzen Verlosser, voor ons verschenen is”, en de donkere aarde door de liefde weer veranderd werd in het eerste Paradijs. „De Heiland is u geboren in de stad Davids”, de Koning der liefde en des eeuwigen vredes. „Gij, menschen, die verloren waart, staat op, verheugt u!”

Liefde en vrede, de twee hoogste en heerlijkste gaven Gods in den Kerstnacht, schenken ook de menschen elkaar in deze dagen, zij kunnen niet anders. Zelfs zij worden er door aangegrepen, die in het geheim van het Goddelijk Kind in Bethlehem niet werkelijk gelooven, en hun knie voor de Kribbe niet in aanbidding buigen. Toch verheugen ook zij zich op het feest der liefde: De groote, heilige liefde, een vonk uit het vuur van het altaar Gods, is in de menschheid gevallen. Zij verlicht en verwarmt. Zij wil echter ook allen, allen naar de Kribbe brengen, opdat zij het voelen, dat daar de gloeiende haard is, waar de koude wereld weder warm kan worden.

Alle gaven en geschenken op Kerstmis zijn ten slotte niets anders dan herinneringen aan de hoogstel iefde, niets dan afbeeldingen der heilige liefde. „En het Woord is Vleesch geworden en het heeft onder ons gewoond.” Uit de Kribbe steekt het Goddelijk Kind ons, Zijn broeders, de kleine handen toe:

Om U te redden, die verloren waart om U te zoeken die van mij waart heengegaan, werd ik hier als Kind geboren, in een stal op armoedig stroo. Er is hier niets dat u kan afschrikken. Komt dan ook en bemint Mij!

(W. D. A.)



Het demonstratief Congres.

Wij moeten nog eens terugko- op het „demonstratief” Congres van het N.V.V. en het N.A.S., die samen de duurte wilde gaan bestrijden.

Hoe zij dit aanlegden, hebben wij gezien. De vrijheid van bedrijf wilden zij weer aan banden leggen, de bedrijven zouden moeten worden gesocialiseerd en een toeslag werd geëischt op verschillende levensmiddelen.

In een vorig artikel hebben wij aangetoond hoe de inwilliging van deze eischen averechtsche gevolgen zou hebben. In plaats van de duurte te bestrijden, zou men ze op deze wijze in hooge mate bevorderen.

Duurte is schaarschte; het kan niet genoeg worden herhaald.

Was er geen gebrek aan levensmiddelen, middelen van vervoer, materialen en machines, woekerprijzen zouden onmogelijk gehandhaafd kunnen worden.

Er moet dus meer worden voortgebracht, om de schaarschte te verminderen of te doen ophouden; om het duurtevraagstuk tot oplossing te brengen.

Men gaat echter in tegenovergestelde richting wanneer men andermaal het bedrijfsleven aan banden legt; wanneer men in dezen tijd met „socialisatie” een proef wil nemen (waarvoor de duitsche sociaal-democraten zijn teruggeschrokken) en wanneer men prijsverlaging verhindert door het kunstmiddeltje van toeslagen, waarvan de voordeelen, zooals gebleken is, ten goede komen aan allerlei gelukzoekers.

Erger en ergerlijker wordt het echter, wanneer op hetzelfde congres uitdrukkelijk wordt verzekerd, dat men niet tot verhooging der productie wil medewerken, onmiddellijk nadat men heeft toegegeven, dat de duurte het gevolg is van schaarschte.

Men wilde integendeel het gunstige oogenblik afwachten, om eene algemeene staking te beginnen, dus opzettelijk de productie te belemmeren. En dit geluid kwam niet alleen van de zijde der anarchristen, maar het werd ook gehoord uit den mond der sociaal-democraten.

Stenhuis b.v. verklaarde: het zou het gelukkigste moment van mijn leven zijn, dat ik kon zeggen: „Staakt”. Maar ik wil, voor ik dat woord spreek, er zeker van zijn, dat het wordt opgevolgd, anders maak ik mij belachelijk”.

Is dat nu geen onverantwoordelijke taal van een arbeidersleider, vooral als men hierbij in aanmerking neemt, dat zij werd gesproken op een congres tegen de duurte?

Maar let nu op, wat Stenhuis onmiddellijk daarna liet volgen:

„Kolthek heeft gezegd, dat de prijzen van het oogenblik „normaal” zijn. Hoe kan een verstandig man dat zeggen? Tegelijkertijd zegt hij: er is woeker. Hoe kan dat samengaan. Het is niet juist. Bovendien vraagt hij er zelf maatregelen tegen. De prijzen worden normaal als alle landen weer volop kunnen produceeren.”

Dat is toch het toppunt. Eerst aanzetten tot algemeene staking en dan volmondig erkennen, dat de prijzen niet normaal kunnen worden vóór alle landen weer volop produceeren!

Wij noemen dit ergerlijk boerenbedrog en moeten hij herhaling verklaren, niet te kunnen begrijpen hoe dit alles door verstandige arbeiders kan worden aangehoord.

Toch durfde Stenhuis, die de bekende sociaal-democratische politiek van de „eenheidsworst” te verdedigen had, de consequentie niet aan, om nu ook de algemeene staking in de voorgestelde motie op te nemen. Dit middel werd achterbaks gehouden, om aangewend te worden, wanneer het „moment” hiervoor gekomen is.

De mannen van het N.A.S. konden zich hiermede niet allen vereenigen en het „demonstratief” congres werd een schouwspel van onderlinge ruzie. Beide partijen gingen uiteen en besloten ieder voor zich een besluit te nemen. Eindresultaat was, dat de motie door beide partijen werd aangenomen.

En zoo hebben wij thans ook in de socialistische arbeidersbeweging de kwakzalverij van de „eenheidsworst.”

Gelukkig, dat er nog katholieke en christelijke organisaties zijn, die kunnen voorkomen, dat wij ons hieraan dood eten.




Twee honderd twee en zeventig duizend gulden per jaar.

Het Kerstfeest nadert!

De tijd, waarin het Christenhart meer dan gewone neiging toont, zich te openen en medegevoel te toonen voor hen, die lijden, breekt aan. Deze periode zullen de werkers voor en weldoeners van „Herwonnen Levenskracht" niet onbenut Willen laten voorbijgaan. Wij weten het uit ondervinding, tal van kleine medewerksters en medewerkers zien verlangend het oogenblik tegemoet, waarop zij zich weer tot de katholieken kunnen wenden met hun kerstplaatjes, teneinde door de opbrengst van den verkoop het hunne te kunnen bijdragen tot verzachting van het leed, dat in zoovele gezinnen is ontstaan, doordat in het gezin de verschrikkelijke ziekte, de tuberculose binnen trad. Zult U, geachte lezeressen en lezers, die kleinen teleurstellen, indien zij tot U komen met het verzoek een „Kerstplaatje" te koopen. Neen nietwaar? U zult bedenken, dat thans meer dan ooit moet worden medegewerkt. Het aantal tuberculoselijders neemt nog voortdurend toe en de strijd tegen die gevreesde ziekte dient met verdubbelde kracht te worden aangepakt. Alle sanatoria zijn vol en de lijst van op uitzending wachtenden groeit met den dag. Daaraan kan spoedig een einde komen, indien „Herwonnen Levenskracht" over eenige maanden een EIGEN SANATORIUM in gebruik gaat nemen. Doch, al biedt het Sanatorium plaats voor 240 patiënten, er moet over reusachtig veel geld beschikt kunnen worden, wil men in' staat zijn een zóó groot aantal patiënten te doen verplegen. De verpleegkosten voor iederen patiënt worden geschat op TENMINSTE f 3.10 per dag; dat is dus ongeveer TWEE HONDERD TWEE EN ZEVENTIG DUIZEND GULDEN PER JAAR. Naarmate er minder geld inkomt, moet het aantal verpleegden worden beperkt. Een ieder wil echter naar vermogen bijdragen, opdat zij, die verpleging behoeven, verpleging erlangen. Welnu dan, helpt mede „Herwonnen Levenskracht" in staat te stellen de heerlijke taak te volvoeren en stuurt, ia imam Van het Kilail„ dat wij ais de Verlosser der wereld begroeten, de kinderen niet heen zonder Uw offer op het altaar van ware menschenliefde te hebben gebracht. Moge men door Uw offer, het verlossende werk der tuberculosebestrijding op grooter schaal worden voortgezet.


Officiëele Berichten.

Inning Abonnementsgelden. De kwitanties zijn verzonden. Wij doen andermaal een beroep op de afdeelingsbesturen om ertoe mede te werken, dat geen kwitanties onbetaald terugkomen. Mochten onjuistheden in de kwitanties voorkomen, dan kunnen we die ook na betaling wel vereffenen. De Administratie. Adreswijzigingen. Het blijkt herhaaldelijk, dat postabonné's bij verhuizing hun nieuwe adres niet Melden. Wij dringen er op aan dit steeds direct te doen onder vermelding van het oude adres. De Administratie. Arbeidersbeweging

Federatie der Dioc. R. K. Volks- en Werkliedenbonclen in Nederland. Op 11 dezer vergaderde te Utrecht de Raad van Afgevaardigden van bovengenoemde Federatie. In zijn openingswoord herinnerde de Voorzitter, de Heer Henri Hermans, aan verschillende gebeurtenissen uit dit jaar, die den katholieken organisatie-man aanleiding geven tot blijheid en tot moed voor de toekomst. O.m. herinnerde spr. aan het Bedrijvcncongres, 'de aanneming van de nieuwe Arbeidswet, den eersten Ned. Katholiekendag en de invoering der :nvaliditeitswet en Ouderdoinsverzekeringswet op 3 dezer. Spr. deed mededeeling omtrent den stand . der onderhandelingen met het R. K. Vakbureau inzake de stichting van ééne Centrale voor de geheele R. K. Arbeidersbeweging van Nederland, welke onderhandelingen een zeer gunstig verloop hebben, zoodat goede verwachtingen mogen worden gekoesterd. Bij het uiteenzetten van het organisatie-plan had spr. gelegenheid om te wijzen op de breedte en diepte van het program der katholieke Arbeidersbeweging en tevens mededeelingen te doen omtrent de werkzaamheden van het bestuur in het afgeloopen halfjaar. Spr. bracht o.m. in herinnering de uitgave van Het Roer, hetwelk in één halfjaar, ondanks den zeer hoogen abonnementsprijs, reeds ongeveer 1000 abonnementen heeft verworven ; de opheffing van Volksbanier en Kath. Volk, en de uitgave van De Volkskrant, die, thans reeds wekelijks in ruim 80000 gezinnen komende, veel lot het versterken der eenheid en het verlevendigen der actie zal bijdragen en veel te klein blijkt, zoodat ze spoedig driemaal per week zal moeten verschijnen. Spr. deelt mede, dat „Herwonnen Levenskracht" voortaan een fonds zal zijn van Federatie en Vakbureau samen ; dat de Centrale Ziekenkas op 1 Januari a.s. zal in werking treden ; dat „Concordia" zoodanig is gereorganiseerd, dat thans werkelijk van een instelling der Federatie kan worden gesproken ; dat eene commissie van deskundigen voorbereidt de oprichting eener nationale Spaarbank; dat niet de Commissie voor de oprichting eener „tusschen-standsorganisatie" onderhandelingen worden gevoerd over het samengaan in ééne Centrale; dat na de oprichting van een woningbouw-centrale in de Bisdommen-, waar er thans nog geen is, een nationaal verband zal worden gelegd en een bureau gesticht. Ten slotte deelt spr. mede dat liet Doorl. Episcopaat eene beslissing heeft genomen omtrent den vorm van de Vrouwenorganisatie en spoort de Dioc. Bonden aan, nu met groote kracht te gaan propageeren de organisatie der vrouwen en meisjes uit den Arbeidersstand. De vergadering hechtte hare goedkeuring aan het door het bestuur gevoerde beleid. De begrooting voor 1920 werd in inkomsten en uitgaven vastgesteld op een bedrag ad f15300,—, de begrooting voor H.L. op een bedrag ad f128250,--. Goedkeuring werd gegeven aan liet plan van het Bestuur om in samenwerking niet liet Vakbureau eene verzekering in het leven te roepen voor de ambtenaren der R. K. Arbeidersbeweging. Aangenonien werd het bestuursvoorstel tot oprichting eener Naarril. Venn. „De Volkskrant", waaromtrent nog onderhandelingen met het Vakbureau worden gevoerd.

Behoudens eenige wijzigingen van ondergeschikten aard, werd goedgekeurd de stichtingsakte voor de Centrale Zieken kas. Bij de rondvraag kwam ter sprake de samenwerking der Vakcentrales voor den steun aan de Weensche bevolking. In verband met den vorm, waarin de steunverleening zal plaats hebben, begreep de vergadering, dat samenwerking noodig was, doch uit alle deelen van liet land drong men er op aan, de samenwerking tot die ééne aangelegenheid te beperken en van verdere steunactie ni et socialisten, anarchisten en neutralen af te zien. Het bestuur kreeg opdracht, zich hiervoor met het R. K. Vakbureau in verbinding te stellen. De Bossche Dioe. Werkliedenbond. hield Maandag te Tilburg een vergadering van den Centralen Raad. De voorzitter, de heer C. Foppele, sprak er zijn voldoening over uit in zijn openingswoord, dat de opkomst der afgevaardigden deze eerste maal nu op een werkdag vergaderd wordt, zoo goed is en heet ook de verschillende aanwezige Adviseurs en den afgevaardigde der Federatie welkom. Spr. herinnert aan den gehouden Katholiekendag, de invoering der nieuwe Arbeidswet en Invaliditeitswet, deelt mee dat met 1 Januari reeds waarschijnlijk Onze Volkskrant driemaal per week gaat verschijnen en Onze Centrale Nationale Ziekenkas in werking treedt. Onze Nationale Spaarbank is in een vergevorderd stadium van voorbereiding. Wat de organisatie der Arbeidsters betreft is een nieuwe beslissing gekomen, deze zullen een afzonderlijke afdeeling in onze Werkliedenvereenigingen gaan vormen, waarvan dan ook gehuwde vrouwen lid kunnen worden. Dat liet Bondsbestuur reeds over drie wethouders en drie Statenleden beschikt lokte een krachtig applaus uit. De vorig jaar ingevoerde salarisregeling voor de ambtenaren werd gewijzigd in dien zin; dat het minimum-salaris met 33 % en liet maximum-salaris met 25 % verhoogd werd. Een kindertoeslag, te beginnen met het vierde kind werd ingevoerd. Helmond zag zijn amendement om het maximum-salaris in 3 jaar in plaats van in 5 jaar te bereiken aangenomen, daarentegen werd een amendement Tilburg verworpen. Voor den secretaris en den ambtenaar Busser werd een afzonderlijke regeling getroffen, wijl deze slechts gedeeltelijk in Bondsdienst zijn. Voor het afgeloopen jaar zal den ambtenaren een toeslag worden verleend. Voor den Kring Nijmegen zal een nieuwe Kringpropagandist worden benoemd, terwijl zoodra het de finantiën gedoogen, ook in Oss een ambtenaar zal worden gestationneerd. Gebroken werd met het systeem, dat de Centrale Raad de ambtenaren benoemt ; voortaan zal het bestuur benoemingsrecht hebben, terwijl het in het verleden toegepaste examensysteem ook niet had voldaan aan de verwachtingen. Tilburg bleef met zijn voorstel om vrijstelling van Bomiscontributie-afdracht te verleenen voor zieke en werkboze leden geheel alleuii staan, wat niet te verwonderen was, wijl Tilburg verklaarde geen argumenten te hebben om dit voorstel te verdedigen. De begrooting werd vastgesteld . in ontvangsten en uitgaven op f 36470.—, uitgaande van een ledental van 35000. De Bondscontributie werd bepaald op 9 cent per lid en per maand. Aan „Herwonnen Levenskracht", het Wit-Gele Kruis en den Dioc. Bond van Geitenfokvereenigingen werden subsidies verleend. Doorvoering van het bepalen der plaatselijke contributie op een zoodanige hoogte, dat in elk huisgezin waar een of meer Bondsleden zijn, het Bondsorgaan kan bezorgd worden, vond bestrijding bij Tilburg, 's -Bosch en Nijmegen. Vanachter de bestuurstafel en uit de vergadering kregen de afgevaardigden dezer afdeelingen heel wat te hooren, om hen te prikkelen in hunne afdeelingen het Boncls orgaan „er in" te 'werken. Een idee. om 't volgend jaar de Diocesane contributie zoo te bepalen, dat daarin begrepen zijn, de kosten van het blad, scheen bij de vergadering groote instemming te vinden. Het volgend jaar zullen de Openluchtmeetings gehouden worden te Boxtel; Kaatsheuvel, Oss, Gemert en Cuijk. Kapelaan Kitslaar had gelegenheid dank te zeggen voor de gevoerde propaganda voor liet Wit-Gele Kruis, terwijl de secretaris, die verschillende huishoudelijke aangelegenheden te bespreken had, ook nog eens er op aandrong de actie voor het Wit-Gele Kruis plaatselijk af te werken. Van de rondvraag werd een druk trn zakelijk gebruik gemaakt. Het afdeelingsbestuur van Tilburg had een pluimpje in ontvangst te nemen voor de wijze; waar op de vergadering was ontvangen. Te elf uur begonnen werd de zeer opgewekte en geanimeerde vergadering te zes uur door den voorzitter niet een pittig slotwoordje gesloten. Rectificatie.

In het voorlaatste nummer werd opgenomen een kort verslag der laatste vergadering van de Gecomb. Besturen der Vakbonden, aangesloten bij het R. K. Vakbureau. Men deelt ons mede, dat daarin eene onjuistheid voorkomt. Gemeld werd, dat het maximum salans der bestuurders werd bepaald up Othe ,dat der propagandisten op -=• par waak met Idndertoesieg. In werkelijkheid zou besloten zijn tot afschaffing der periodieke Verhoogingen en invoering van een standaard-salaris. nu bepaald op de genoemde bedragen, Van een maximum kan dus geen sprake meer zijn. Advertentie

Op Vrijdag 16 Januari verschrnt De Volkskrant DRIE MAAL er week. De Redactie zal gevoerd worden door J. B. VESTERS, • HENRI HERMANS en Ch. v. d. BILT. Naast uitvoerige en belangrijke Sociale rubrieken, naast algemeene voorlichting op het geheele terrein van het openbare leven en naast de Bondsrubriek, zal voortaan ook een Nieuwsrubriek worden gegeven (o. a.: Binnenland, Buitenland, Gemengd Nieuws, Correspondentie.) Ook zal de Volkskrant regelmatig een Feuilleton geven. Voor de Sportrubriek zijn wij in onderhandeling met een éérste klas kracht uit de sportwereld. De abonnements ri's wordt voor 3 nummers per week 12 ct. Leden der Volks- en Werkliedenbonden abonneeren zich door inzending van onderstaand inteekenbiljet bij het Federatiebestuur, van Imhoffstraat 28, Den Haag. ROONISCH E ARBEIDERS, steunt den groei van de VOLKSKRANT. Abonneert U spoedig op de 3 maal 's weeksche uitgave. HET FEDERATIEBESTUUR. Ondergeteekende : Woonplaats: Straat : --- ------------- – wenscht zich met ingang van 16 Januari 1920 te abonneeren op de 3 maal per week verschijnende uitgaaf van De Volkskrant. Wandietkonin.e.:)