Naar inhoud springen

Pagina:Een klein heldendicht.djvu/99

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

het licht en schaduw, even snel gezien.

Maria zweeg, en hare liefde werd
in haar grooter, het bloed van haar hart sloeg
in den bloesem van haar lijf uit, terwijl
ze zacht keek en met hare handen werkte.

Lang was het stil tusschen hen tweeën, hij
keek hoe hij het verdere nu zou zeggen.
Zij dacht en leefde en soesde en groeide.

Daar begon hij weer, en een groot visioen
begon te stijgen in de stille lucht
der fabriek. Hij leek wel een zanger die
in de oude tijd zong van de helden en
hun daden, voor de koningen der landen.
„Wij zijn het dus, de machine en wij,
gij en ik en die daar, die t geheel drijven,
en maken dat de ontwikkling komt. Want wij
maken het kapitaal, en 't kapitaal.

95